(28 بهمن 96)
هر وقت مطالبات مردم از رئیس جمهور برحسب وظایفی که در قانون اساسی دارد در افکار عمومی به اوج خود می‌رسد، آقای روحانی به جای پاسخگویی، پرسش‌های بی‌پاسخ مردم را به نام رقبای خود فاکتور می‌کند و با تردستی سیاسی، دوقطبی کاذبی را دامن می‌زند در حالی که رقبای او حرفی نمی‌زنند و هر یک به کار خود مشغولند.
(24 بهمن 96)
مردم انقلابی ایران در تماشایی ترین حضور حماسی، ورود به دهه چهارم انقلاب اسلامی را جشن گرفتند. دشمنان انقلاب که 40 سال است چهار چشمی حضور مردم را از زمین و آسمان رصد می‌کنند، به خوبی دیدند خیابان ها و حتی کوچه های شهرها و روستاها مملو از جمعیت برای تکریم و تعظیم اسلام، انقلاب، امام (ره) و رهبری بود. نظرسنجی های پیدا و پنهان آنها هم قبل از این راهپیمایی همین حضور حماسی را حکایت می کرد.
بر سر راه اتحاد و همگرایی ملت در همه لایه های قومی، مذهبی، نژادی، ملی و... هیچ مانع و رادعی نیست. ملت ایران یکپارچه عزم آن دارند که شکوه و عظمت و عزت ایران را حفظ کرده و در برابر دشمنان اسلام بایستد. رمز اتحاد ملت در این است که در آفاق و انفس به یک مقوله فکر می کنند؛ عزت اسلام و عظمت ایران.
(16 بهمن 96)
نسل جدید در مورد چیستی و چرایی انقلاب اسلامی پرسش‌هایی دارد که باید به آن پاسخ داد. آنچه در زیر می آید بخشی از پاسخ به آن سؤالات است.
چیستی انقلاب:
1- دوستی داشتم در ایام جوانی در دهه 30 سربازی خود را در زندان قصر گذرانده بود. او می‌گفت روزی یک سید نورانی را به زندان آوردند و به نگهبانان گفتند حق گفتگو با او را ندارید. او سید مجتبی نواب صفوی معروف بود. یک شب که نوبت نگهبانی داشتم از او پرسیدم آقا من بی‌سوادم، شما دو کلمه بگویید حرف حساب شما چیست؟ چرا به زندان افتادید؟ او گفت: «ما مسلمانیم، این مملکت مال
امام زمان (عج) است، باید اشبه‌الناس به معصوم در این مملکت حکومت کند نه اینکه شاه مملکت عرق خور باشد و زنش مکشوفه و ...» این منطق کوتاه ، مفید ،
(12 بهمن 96)
امروز روز 12 بهمن، سالروز ورود امام (ره) به سرزمین پاک و مقدس ایران اسلامی است. امام (ره) خود یک «امت» بود. او کلام الهی و آموزه های پیامبران و امامان معصوم علیهم السلام را با زیباترین عبارات بر قلب و عقل ملت ما چون بارانی روح بخش، جاری کرد تا همه ناپاکی های 2500 سال تباهی و تبهکاری حکومت شاهان را بزداید.
(9بهمن 96)
روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله شنبه خود تحت عنوان «خانه تکانی آقای رئیس جمهور» مطالبی نوشته که قابل تأمل است.
1- در این سرمقاله آمده است؛ «اقتصاد کشور به گونه‌ای طراحی شده است که تقریبا 90 درصد آن در اختیار چند نهاد غیردولتی است.»
تصور سرمقاله نویس از اقتصاد کشور چیست؟
اعداد و ارقام بودجه آیینه تمام نمای اقتصاد کشور است. پیش‌بینی درآمدها و برآورد هزینه‌ها که هرساله دولت تحت عنوان لایحه بودجه تقدیم مجلس می‌کند، اعداد و ارقام مجهولی نیستند. مجلس همه‌ساله با اندک تغییراتی همین بودجه را تصویب می‌کند. دولت در سال 97 پیش‌بینی کرده است 1194 هزار میلیارد تومان درآمد خواهد داشت و به همین مقدار هزینه دارد.
(8 بهمن 96)
چهارشنبه گذشته دیوان محاسبات وفق اصل 55 قانون اساسی، تفریغ بودجه سال 95 را تسلیم مجلس کرد.
دیوان محاسبات طی 270 روز، 5 هزار گزارش در 280 صفحه تهیه کرده تا بگوید وقتی دولت از عمل به بودجه 95 مفارغت یافت، چه کرده است؟
دیوان محاسبات در گزارش خود که توسط رئیس این نهاد نظارتی در مجلس خوانده شد، آورده است:
1- از 99 تبصره و بند در احکام بودجه سال 95 تنها 20 درصد آن به طور کامل اجرا شده است. 65 درصد یا به طور کامل اجرا نشده یا بخشی از آن اجرا شده است. 19 درصد به طور کامل اجرا نشده است. 8 درصد آن هم فاقد عملکرد بوده است.
سؤال کلیدی در این باره این است؛ اگر دولت و مجلس سه ماه آخر سال را اختصاص به تدوین و تصویب بودجه می‌دهند و میلیاردها تومان هم در این باره هزینه می‌شود، چرا باید فقط 20 درصد آن اجرا شود؟ این از یک بی‌انضباطی عجیب در عمل به احکام بودجه‌ای که دولت خود به عنوان پیشنهاد آورده، حکایت می کند.
(4 بهمن 96)
1- مصاحبه دوشنبه شب رئیس‌جمهور با سیما قدری متفاوت‌تر از مصاحبه‌های قبل او بود. سیما با برگزاری این مصاحبه قدری از روابط عمومی دولت فاصله گرفت و بخشی از سؤالات متن مردم را در معرض پاسخگویی رئیس‌جمهور قرار داد.
مصاحبه با قدری جسارت در طرح سؤالات، چالشی بود. البته نباید انتظار داشت مصاحبه کننده، طرف مناظره با رئیس جمهور باشد.
2- اصلاح‌طلبان از مصاحبه دوشنبه شب رئیس‌جمهور راضی نیستند. در روزنامه‌های‌آنها و نیز در فضای مجازی این عدم رضایت دیده می‌شود. آنها به دنبال حاشیه بودند تا از متن بگذرند، اما برعکس برخی نطق‌ها و مصاحبه‌های رئیس‌جمهور، مصاحبه اخیر حاشیه نداشت و بیشتر به متن پرداخته شد.
رزق و روزی اصلاح‌طلبان در فضای مجازی و مکتوب، در حاشیه سازی‌هاست. آنها از حاکمیت دوگانه و شکاف در حاکمیت به هر بهانه‌ای استقبال می‌کنند. این مصاحبه از این باب رزقی برای آنها نداشت.
(3 بهمن 96)
مردم آمریکا در 300 شهر آمریکا به خیابان‌ها ریخته و فریاد زدند؛
- آقای ترامپ! دهانت را ببند و به مشکلات مردم رسیدگی کن
در دست‌نوشته‌ها و پلاکاردهایی که مردم با خود در این تظاهرات حمل
می کردند نوشته شده بود:
- از رأی خود استفاده می کنیم تا دموکراسی را اعاده کنیم
- مقاومت کنید و سپس رأی دهید
- ما برای برانگیختن دیگران قیام کردیم
- ما بازگشته‌ایم و مقاومت می کنیم
دامنه اعتراض و گسترش حضور مردم به گونه‌ای بود که شهردار لس‌‌آنجلس شمار معترضین را در این شهر 500 هزار و پلیس نیویورک همین شمار را در این شهر 200 هزار نفر ذکر کرد.
مردم فریاد می زدند؛کنگره،ترامپ را استیضاح کند.
(1 بهمن 96)
تا چند روز دیگر بودجه کل کشور در سال 97 به صحن علنی مجلس می‌آید. آیا با تصویب آن اتفاق جدیدی در اقتصاد ایران می‌افتد؟ ما سند بالادستی و پایین‌دستی برای بودجه کم نداریم، اما بودجه هیچ‌گاه براساس این اسناد تنظیم نشده است. لذا هدف‌گذاری در اقتصاد ایران دچار کژتابی است.
رژیم حقوقی قانون اساسی به عنوان قانون مبنا و مادر هیچ‌گاه در بودجه‌بندی و بودجه‌ریزی رعایت نشد! دست‌فرمان ابلاغ سیاست‌های کلی در نگاه بودجه لحاظ نشد! سوزن‌بانی برنامه‌های پنج ساله نادیده گرفته شد. لذا تفریغ بودجه سال‌های پس از انقلاب نتوانست یک تصویر درست از رعایت قوانین و مقررات احکام بودجه و نیز رژیم حقوقی قانون اساسی را در این امر ارائه دهد.
(28 دی 96)
از جهان دو بانگ می آید به ضد
تا کدامین را تو باشی مستعد
وان یکی بانگش نشور اتقیاست
وان یکی بانگش فریب اشقیاست
در جهان هر چیز، چیزی را کشد
کفر و کافر را و مرشد را رشَد
مولوی از منظر صداشناسی و خبرشناسی در جهان بیش از دو صدا و دو خبر را به رسمیت نمی شناسد؛خبر یا از سوی اشقیا یا از سوی اتقیاست.