بودجه‌های سنواتی و معماهای حل نشده

(6 آبان 95)

به زودی دولت آخرین لایحه بودجه دوره تصدی قانونی خود را تسلیم مجلس می‌کند. طبق قانون دولت باید تا 15 آذر هر سال بودجه را تسلیم مجلس کند.
سال گذشته به دلیل اینکه دولت معطل تصویب برجام بود بودجه را دیرتر به مجلس داد و تصویب آن تا 30 فروردین 95 طول کشید.
بودجه کل کشور برنامه مالی دولت است برای یک سال مالی و حاوی 2 عدد و رقم پیش‌بینی درآمدها و برآورد هزینه‌هاست. لذا ما در 5 جلدی که همه ساله دولت بابت بودجه کل کشور به مجلس تسلیم می کند با انبوهی از اعداد و ارقام روبه رو هستیم که برخی پیش‌بینی درآمد و برخی برآورد هزینه است.
دولت همه ساله در جلد اول بودجه ماده واحده و جداول کلان منابع و مصارف بودجه را به اطلاع مجلس می‌رساند. ماده واحده حاوی احکامی است که همه ساله دولت پیشنهاد می‌کند که باید به عنوان مقررات بر بودجه حاکم باشد که برخی از آنها ماهیت برنامه‌ای دارد یعنی دولت همراه لایحه بودجه لایحه برنامه هم می‌دهد!
جلد اول بودجه کل کشور چهار پیوست دارد که در پیوست شماره یک اعتبار طرح‌های تملک دارایی‌های سرمایه‌ای در پیوست شماره 2 درآمدها و واگذاری دارایی‌های سرمایه‌ای و مالی در پیوست شماره 3 بودجه شرکت‌های دولتی، بانک‌ها و موسسات انتفاعی وابسته به دولت و در پیوست شماره 4 اعتبارات هزینه‌ای و تملک دارایی‌های سرمایه‌ای بر حسب برنامه و فعالیت به مجلس گزارش می‌شود.

غفلت از امنیت‌ملی

(14 شهریور 95)

غفلت از امنیت ملی زیان‌های عظیمی خواهد داشت و جان و مال مردم و سرمایه کشور را به باد خواهد داد. امروز قدرت دفاعی کشور به یمن هوشمندی رهبر معظم انقلاب و هدایت‌های معظم له، لرزه بر اندام دشمن انداخته و آنها را از تعرض به خاک جمهوری اسلامی بازداشته است.

مقام معظم رهبری در دیدار فرماندهان قرارگاه پدافند ملی فرمودند: «دشمن حق دفاع برای ملت ما قائل نیست.» درک این مفهوم در مذاکرات هسته‌ای و شگردهای دیپلماتیک ما باید ظهور پیدا می‌کرد. شش کشور جهان به ویژه آمریکا خطاب به ملت ما می‌گویند: ما برای حفظ امنیت خود بر انبوهی از سلاح‌های هسته‌ای تکیه زدیم و حتی برای ترساندن مردم جهان در جنگ جهانی دوم عملاً در حمله به هیروشیما و ناکازاکی آن را به کار بردیم. اما هیچ دولت دیگری حق ندارد برای دفاع از خود به سلاح هسته‌ای تکیه کند!

مصائب دولت یازدهم

(29 تیر 95)

1- کمتر از یک سال به پایان دوره اول ریاست جمهوری آقای روحانی باقی است. ایشان پریروز در جمع مردم کرمانشاه گفتند: «مشکل بیکاری و رکود در کشور داریم.» حال آنکه دو سال پیش در جمع مردم مشهد و زائران رضوی فرمودند: «ما از رکود عبور کردیم.» (1) واقعا بیکاری و رکود، تن بیمار اقتصاد کشور را هر روز رنجورتر می‌کند. در حالی که رئیس جمهور اوایل استقرار خود در این مسند وعده 100 روزه برای حل مشکلات اقتصادی داده بود. رئیس جمهور در همین دیدار به مردم کرمانشاه گفت: «حل مشکل بیکاری به دست مردم امکان ‌پذیر است.» شکی نیست مردم می‌توانند هر مشکلی را از پیش پای دولت و نظام بردارند. اما به شرطی که دولت آنها را همراهی کند. باید پرسید در این سه سال دولت برای حل این معضل چه کرده و چرا نتوانسته است این همراهی را انجام دهد؟

تأملی در سخنان رئیس جمهور با اساتید دانشگاه‌ها

(3 تیر 95)

رئیس جمهور محترم در دیدار با اساتید دانشگاه‌ ها و پزشکان نکاتی را بیان داشتند که قابل تأمل است. در زیر به چند نکته ایشان توأم با گلایه اشاره می ‌شود؛ 1- "چرا ما به دانشگاه اعتماد نمی ‌کنیم، بعد می ‌خواهیم دانشگاه به ما اعتماد کند؟" مخاطب این سخن رئیس جمهور کیست؟ چه کسی یا کسانی به دانشگاه و دانشجو اعتماد ندارد؟ رئیس جمهور محترم در آغازین روزهای ریاست جمهوری‌اش، بحث بورسیه‌ها را مطرح کردند و با صدای بلند در یک محفل دانشگاهی فرمودند: "بورسیه و ما ادراک ماالبورسیه؟" ایشان با همصدایی با برخی روزنامه ‌ها که صلاحیت سه هزار بورسیه دولت قبل را زیر سؤال بردند، عملاً عدم اعتماد خود را به صد ها نفر از نخبگان علمی دانشگاه که موفق به کسب بورسیه شدند، ابراز کردند.

از دولت، بد دفاع نکنید!

(1 تیر 95)

موضوع فیش‌های حقوقی جدی افکار عمومی را تحت تاثیر قرار داده است. به طوری که رئیس جمهور بلافاصله موضع گرفتند و خواستار بازپس گیری این مبالغ به خزانه و مجازات و حداقل برکناری صاحبان حقوق‌های نجومی شدند. روسای قوا هم در این مورد موضع گرفتند. نخبگان گلایه و نقد خود را مطرح کردند. متاسفانه هر روز یک فهرست از پرداخت‌های نجومی در دستگاه‌های دولتی، بانک‌ها و بنگاه‌های اقتصادی دولت بیرون می‌آید و نفرت آمیخته با تعجب مردم را برانگیخته است. در حالی که کشور دچار رکود است. بنگاه‌های کوچک و بزرگ یکی پس از دیگری تعطیل می‌شود. بیکاری در مرز فاجعه است، مردم نمی‌توانند ببینند در دولت برخی حقوق‌های چندصدمیلیونی می‌گیرند. مردم سوال می‌کنند اینها چه گلی به سر ملت زده‌اند که حقوق و پاداش میلیونی می‌گیرند.

دولت و تهاجم فرهنگی

(18 فروردین 95)

حوزه فرهنگ همچنان مظلوم‌ترین حوزه در برنامه‌های توسعه کشور است. فرهنگ در مختصات برنامه توسعه جمهوری اسلامی به عنوان یک کشتزار بزرگ، بخش «دیمی» محسوب می‌شود که به آبیاری نیازی ندارد و فقط منتظر بارش‌های الهی است.محرم، صفر و رمضان فصل بارش‌های الهی در سرزمین‌های وسیع و خشک فرهنگ کشور است که توانسته است روح معنویت اسلامی ـ ایرانی را در کشور کهنسال ما حفظ کند. ایران ریشه در اعماق فرهنگ بشری دارد و سهم عظیمی در بازتولید تمدن بشری ایفا می‌کند.

بودجه بدون برنامه!

(18 اسفند 94)

دولت بودجه سال 95 را در حالی به مجلس تقدیم کرد که نتوانست در مهلت مقرر قانونی به این وظیفه عمل کند. قانون برنامه پنج ساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی سال 94 به پایان رسید. دولت لازم بود ظرف سال 94 قبل از ارائه بودجه 95، برنامه پنج‌ساله ششم توسعه را به مجلس می‌داد و مراحل قانونی تصویب آن را می‌گذراند تا بودجه 95 را بر اساس اجرای سال اول برنامه ششم تنظیم می‌کرد، اما از این مهم غفلت کرد. نکته مهمتر اینکه آنچه دولت به عنوان برنامه پنج ساله ششم به مجلس داده اصلاً “برنامه” نیست، بلکه عنوان “احکام مورد نیاز اجرای برنامه ششم توسعه” را دارد. اینکه آن برنامه چیست که این احکام بر آن بار می‌شود، در اختیار مجلس نیست.

سبد آرا، پر یا خالی از دغدغه مردم!

(4 اسفند 94)

مهمترین دغدغه مردم در حال حاضر دغدغه معیشت و کسب روزی حلال و یک زندگی آبرومندانه و شرافتمندانه است. مطالبات اقتصادی مردم از مسئولان در هر انتخاباتی فهرست می‌شود و انتخاب شوندگان متناسب با این نیاز شعارهایی می‌دهند. انتخابات ریاست جمهوری سال 92 هم مانند هر انتخاباتی هنگامه عرض اندام شعارهایی در این مورد بود. حجت الاسلام والمسلمین روحانی بیشترین شعار را در مورد پاسخ به مطالبات اقتصادی مردم مطرح کرد به طوری که اگر بخواهیم آن را فهرست کنیم بیش از 150 وعده اقتصادی وی می‌شود که متاسفانه تاکنون عملی نشده است.

پرهیز کن از صحبت پیمان شکنان!

(21مهر 94)

روز یکشنبه 19 مهر بدون شک یک روز تاریخی برای مجلس و دولت در پرداختن به یک مسئله ملی بود. کلیات طرح یک فوریتی "اقدام متناسب و متقابل دولت جمهوری اسلامی ایران در اجرای برجام" با 139 رأی موافق و 100 رای مخالف و 12 رای ممتنع به تصویب رسید. موافقان و مخالفان مدعی هستند طرح را از دو دیدگاه متفاوت که هر دو ناظر به حفظ امنیت و منافع ملی است بررسی کرده اند. دو سال است دولت برای رفع تحریمها دور جدیدی از گفتگوها را که با گفتگوهای دولت پیشین متفاوت است آغاز کرده و در سه توافق ژنو، لوزان و وین آن را تجمیع کرده است. گفتگوها پایان نیافته است و در سفر اخیر نیویورک هم پیگیری شد.

بهترین مجلس تاریخ ایران!

رئیس‌جمهورچندی پیش در نشست مشترک هیئت دولت با استانداران سراسر کشور از مجلس اول به عنوان بهترین مجلس تاریخ ایران یاد کرد و گفت: "ما فقط باید زمینه را برای برگزاری یک انتخابات سالم و باشکوه آماده کنیم. مگر مجلس اول پس از انقلاب اسلامی که در آن زمان حتی شورای نگهبان نیز وجود نداشت و همه، حتی گروهک‌های مخرب در آن حضور داشتند بهترین مجلس تاریخ این کشور نبود؟ ملت ایران ملتی بالغ، باتجربه و بزرگ است که به خوبی برای آینده خود تصمیم می‌گیرد."(1)