صدای بلند طبل خصومت ورزی آمریکا

(10 تیر 96)

خانم نیکی هیلی، سفیر آمریکا در سازمان ملل رسماً اعلام کرده آمریکا مانع روابط عادی ایران با جهان می شود. وی به سفرهای قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه پاسداران قدس اعتراض کرده و معتقد است این سفرها با قطعنامه 2231 سازمان ملل مغایر است. به دنبال اعتراض وی، گوترش دبیر کل سازمان ملل هم گفته است ایران از آزمایش موشک‌های بالستیک خودداری کند. وی در تایید موضع رسمی آمریکا در سازمان ملل تاکید کرده است؛ سفرهای قاسم سلیمانی به کشورها غیر قانونی است! استیو منوچین، وزیر خزانه داری آمریکا با پیوستن به این سمفونی خصومت ورزی آمریکا به نمایندگی سازمان ملل گفته است؛ ما به اعمال تحریم های بیشتر علیه ایران در ارتباط با موشک‌های بالستیک ادامه می دهیم.

هشدار سخت در راه است

(30 خرداد 96)

رکس تیلرسون، وزیر خارجه آمریکا در شورای روابط خارجی این کشور مطالبی گفته که بیشتر به شوخی شبیه است اما از آنجا که باید شوخی‌های آمریکایی‌ها را جدی بگیریم، نباید از آن به راحتی عبور کنیم. تیلرسون می گوید؛ «یک عده‌ای در ایران با آمریکا برای تغییر نظام و براندازی همکاری می کنند، واشنگتن هم در حمایت از آنها تردید ندارد.»

عاقبت اعتماد به دشمن!

(6 دی 95)

وزیر امور خارجه در کمیسیون امنیت ملی، صادقانه به دو اشتباه در گفتگوهای دیپلماتیک پیرامون برجام اعتراف کرد؛

1- اعتماد به جان کری اشتباه بود
2- اینکه تنها با آمریکا مذاکره کردیم هم اشتباه بود

پاسخ عملی دولت به بدعهدی آمریکا چیست؟

(15 آذر 95)

یک تز غلط از اول انقلاب در مورد شناخت ماهیت آمریکایی ها وجود داشت و آن، این بود که می گفتند در هیئت حاکمه آمریکا یکدستی در مخالفت با انقلاب اسلامی وجود ندارد. اگر دیپلمات باشیم با دیپلماسی می توانیم بین تصمیم سازان و تصمیم گیران آمریکایی شکاف ایجاد کنیم و از طریق این شکاف منافع و مصالح ملی را هم پاسداری کنیم.

تفسیری بر رأی مردم آمریکا

(20 آبان 95)

در حالی که همه نظرسنجی‌ها پیروزی قاطع هیلاری کلینتون را خبر می‌دادند، در حالی که اکثر نخبگان آمریکا از دو حزب، بیشتر تمایل داشتند کلینتون رای بیاورد و در حالی‌که چهره ترامپ در اثر افشاگری‌های حزب دموکرات کریه‌تر از کلینتون بود، اما در نهایت ناباوری ترامپ رئیس جمهور آمریکا شد. پیروزی ترامپ یک شوک به غرب و جامعه نخبگی در آمریکاست. او را باید یک پدیده در سپهر لیبرال دموکراسی آمریکا توصیف کرد. آنچه در زیر می‌آید یک نگاه اولیه به تفاسیر مربوط به رای مردم آمریکاست؛ 1- شکست کلینتون در حقیقت شکست شعار اوباما طی هشت سال گذشته مبنی بر «تغییر» بوده است. او به وعده خود نتوانست عمل کند و مردم عملاً تغییر را ملاحظه نکردند. به قول رایان، رئیس مجلس نمایندگان، مردم آمریکا با رای به ترامپ نشان دادند از وضعیت موجود ناراضی هستند.

ما و اتحادیه اروپا

(9 آبان 95)

1- اتحادیه اروپا از 28 کشور اروپایی تشکیل شده است که دارای پول واحد، پارلمان واحد و سیاست خارجی واحد است. در حقیقت در قاره اروپا چند کشور توافق کرده اند یک کشور شوند. لذا مناسبات ایران با برخی کشورهای اروپایی وارد مرحله جدید می شود.

ما دیگر با یک کشور روبه‌رو هستیم نه 30 کشور! بر این اساس باید سفارتخانه های این کشورها تعطیل شود. برای اینکه مخارج و هزینه‌های آنها کم شود یک سفارتخانه بزرگ در تهران تاسیس کنند تا تکلیف ما با این جماعت اروپایی مشخص شود. البته آنها مطمئن نیستند این اتحادیه همچنان اتحادیه باقی بماند.

انگلیسی ها از اول سفره اقتصادی خودشان را با عدم ادغام «پوند» در «یورو» جدا کرده بودند و اخیرا هم رفراندوم برگزار کردند و خروج خود را رسما اعلام کردند، برخی کشورهای اروپایی هم همین زمزمه را دارند.

وعده‌های اقتصادی دولت چه شد؟

(5 آبان 95) 

آقای روحانی در ایام انتخابات در مجموع سخنرانی‌های خود 159 بار در مورد وعده‌های اقتصادی اش سخن گفت. او بارها از مشکل بیکاری و معضلات آن حرف زد و وعده حل این درد جانکاه اقتصادی و اجتماعی را داد. او از جمله گفت: 1- دولت تدبیر و امید نخواهد گذاشت این همه جوان بیکار در مقابل خانواده و فرزندان شرمنده باشند. 2- ایجاد شغل نباید با وام باشد که بیکار تبدیل به بیکار بدهکار شود. 3- همین کارخانه‌های موجود اگر با 20 تا 60 درصد توان کار کنند بخش عظیمی از مشکل بیکاری در کشور برطرف می‌شود. 4- شعار من، نجات اقتصاد ایران است. 5- برنامه اقتصادی من حل معضلات اشتغال به ویژه برای تحصیلکرده‌هاست.

یک فرصت تاریخی!

(17 مهر 95)

یک موسسه آمریکایی(1) در ارتباط با اوضاع اقتصادی ایران و وضع کسب و کار ما تحقیقی انجام داده و گفته است: "یک فرصت یک تریلیون دلاری برای توسعه اقتصاد ایران وجود دارد."
این موسسه فهرست دلایل خود را به شرح زیر خلاصه کرده است:
1- اقتصاد ایران به دلایل مختلف فراتر از نفت و گاز است.
2- تعداد تحصیلکرده های ایران و مهندسان ایرانی به اندازه آمریکاست.
3- نیمی از خانوارهای ایران مصرف کننده هستند.
4- نرخ بالایی از شهرنشینی در ایران وجود دارد.
5- تولید ناخالص ملی فقط تهران به اندازه ریودوژانیرو است.
6- موقعیت استثنائی جغرافیایی دارد.
7- فرهنگ کسب و کار با پیشینه چندین قرن دارد.
اگر ایران زیرساخت های اقتصادی خود را سامان‌ دهد و برای گذر به یک اقتصاد دانش بنیان صنایع داخلی توسعه یابد به سرعت به رشد قابل توجهی دست پیدا خواهد کرد.

خسارت محض!

(6 مهر 95)

رهبر معظم انقلاب اسلامی بارها از بی‌اعتمادی به آمریکایی ها به دلیل برخوردهای فریبکارانه و مزورانه آنها سخن گفته اند. ایشان در سخنان نوروزی خود در حرم رضوی با تبیین رفتار آمریکا در اجرای برجام فرمودند: «هرگونه توافق با آمریکا به معنای ناگزیر بودن ایران به انجام تعهدات و بدعهدی و خدعه و تقلب آمریکا در انجام تعهدات این کشور است که این مسئله را اکنون به عینه می‌بینیم و این یعنی خسارت محض!»

مدیران دورگه و مقوله نفوذ

(16 شهریور 95)

مدیران دورگه به کدام دسته از مدیران گفته می‌شود؟ مدیران دو رگه در حوزه اقتصاد، مدیرانی هستند که صبح، پست دولتی دارند و ظهر در یک یا چند بنگاه اقتصادی خصوصی کار می‌کنند. آنها صبح، فروشنده و بعدازظهر خریدار یا برعکس، هستند!

چرا اجرای سیاست‌های اقتصادی اصل 44 بر زمین ماند؟ چرا خصوصی سازی یا بهتر بگوییم مردمی سازی اقتصاد کشور منتفی شد؟ چرا انقلابی که قرار بود در حوزه اقتصاد به دلیل ابلاغ سیاست‌های اصل 44 پدید آید حتی در حد یک رفرم ساده اقتصادی جواب نداد؟

چرا مهر محرمانه یا سری بودن بر شماری از پرونده‌های اقتصادی خورده و شفافیت که علاج بسیاری از دردهای اقتصادی است به فراموشی سپرده شده است؟ چرا نهادهای نظارتی عقیم مانده ‌اند؟ مدیران دورگه در حوزه نظارت، صبح، «ناظر» و بعدازظهر، وکیل «منظور» هستند.

یک سوال بی‌پاسخ

(9شهریور 95)

امروز دانشمندان ایرانی در قله‌های رفیع علم و فناوری‌های جدید، سیر و سلوک علمی دارند. زیرساخت‌های علمی کشور در طی سال‌های پس از انقلاب در دولت‌های نهم و دهم جواب داد و در مدت کوتاهی ایران وارد باشگاه هسته‌ای جهان و باشگاه‌های نانوتکنولوژی، لیزر، سلول‌های بنیادین و... شد. پیشرفت‌های پزشکی ایران به گونه‌ای است که اگر در گذشته برای کوچک‌ترین عمل جراحی مجبور به اعزام بیمار به خارج بودیم امروز بزرگ ترین

عمل‌های جراحی در تهران و شیراز و شهرهای بزرگ انجام می‌شود. ایران امروز قطب بزرگ پزشکی منطقه است. بیمارستان‌های ایرانی پذیرای بیماران از کشورهای منطقه حتی از اروپا هستند. پیشرفت‌های هسته‌ای ایران، غرب را به وحشت انداخت. اول از طریق اخلال در تاسیسات هسته‌ای و سپس ترور دانشمندان ما عمل کردند، بعد دیدند ایران به سرعت خود را به سطح کشورهای پیشرفته رسانده است. بحث تحریم‌های فلج‌کننده، مذاکره و بالاخره برجام را پیش کشیدند.

صدق و ادب درگفتگو

(18 مرداد 95)

مناظره آقایان حسین شریعتمداری و سید صادق خرازی در برنامه نگاه یک سیما در خصوص برجام، فیش‌های حقوقی، بدعهدی آمریکا و... دارای نکات جالب و آموزنده ای بود و اگر برای فهم مخاطب ارزش قائل شویم، عیار صحت و اتقان اظهارات هر یک از دو طرف را می‌توانیم مورد سنجش قرار دهیم. تمرکز این یادداشت روی دو نکته‌ای است که آقای خرازی به آنها- در مورد پول نفت و فیش‌های نجومی- پرداخت. آقای خرازی در این مناظره در باره فروش نفت در دولت نهم و دهم گفت: 700، 800 میلیارد دلار از پول مردم به غارت رفت. این پول‌ها کجا رفت؟ مردم در این باره سوال دارند.

اندرباب رویاهای دست‌نایافتنی آمریکا

(10 مرداد 95)

1- ایران باید جزو اقمار آمریکا در منطقه باشد. 2- ایران باید حافظ منافع آمریکا در منطقه و هم‌پیمان با اسرائیل باقی بماند. 3- ایران لنگرگاه ثبات و امنیت منطقه است. باد حکومت در دماغ حکام عرب باید توسط ایران تنظیم و کنترل شود. مسئول تنظیم این باد در ایران، موساد و سرویس‌های سیا در منطقه است.

مصائب دولت یازدهم

(29 تیر 95)

1- کمتر از یک سال به پایان دوره اول ریاست جمهوری آقای روحانی باقی است. ایشان پریروز در جمع مردم کرمانشاه گفتند: «مشکل بیکاری و رکود در کشور داریم.» حال آنکه دو سال پیش در جمع مردم مشهد و زائران رضوی فرمودند: «ما از رکود عبور کردیم.» (1) واقعا بیکاری و رکود، تن بیمار اقتصاد کشور را هر روز رنجورتر می‌کند. در حالی که رئیس جمهور اوایل استقرار خود در این مسند وعده 100 روزه برای حل مشکلات اقتصادی داده بود. رئیس جمهور در همین دیدار به مردم کرمانشاه گفت: «حل مشکل بیکاری به دست مردم امکان ‌پذیر است.» شکی نیست مردم می‌توانند هر مشکلی را از پیش پای دولت و نظام بردارند. اما به شرطی که دولت آنها را همراهی کند. باید پرسید در این سه سال دولت برای حل این معضل چه کرده و چرا نتوانسته است این همراهی را انجام دهد؟

معضل بدعهدی آمریکا

(27 خرداد 95)

دیپلماسی خارجی کشور در چه حال و هوایی است؟ در وزارت خارجه چه می‌ گذرد؟ تئوری وزیر خارجه برای برون رفت از بدعهدی ‌های آمریکا چیست؟ اینها سؤالاتی است که باید رئیس دیپلماسی خارجی کشور هر روز مرور کند و برای آن پاسخی شایسته داشته باشد. لحن و ادبیات وزیر خارجه در مواجهه با دشمن به ویژه آمریکا باید تغییر کند. اگر روزی قرار باشد برجام را آتش بزنیم، باید این استعداد از هم اکنون در لحن گفتگوها و اقدامات دولت و دستگاه دیپلماسی کشور دیده شود. سه‌ شنبه گذشته ظریف در دیدار با موگرینی گفته است: «آمریکا تحریم ‌ها را فقط روی کاغذ برداشته است.» این اعتراف دیرهنگام و بدی است. باید از هم اکنون چاره کار را دنبال کرد.