نگاه نو

مقالات و دیدگاه های محمد کاظم انبارلویی

نگاه نو

مقالات و دیدگاه های محمد کاظم انبارلویی

نگاه نو
طبقه بندی موضوعی
بایگانی

۹ مطلب در خرداد ۱۳۹۶ ثبت شده است

(27 خرداد 96)
مفهوم "مسائل بدخیم" از دهه 1970 در ادبیات علوم اجتماعی، اقتصادی و مدیریت به کار برده شده است (1) به نظر می رسد امروز همین مفهوم در سیاست خارجی جمهوری اسلامی و مناسبات ما با غرب بویژه استکبار و استبداد جهانی مصداق دارد. نوع مسئله ما با آمریکا از جنس "مسائل بدخیم" است. "مسائل بدخیم" چیست و چه ویژگی‌هایی دارد؟ در مسائل بدخیم، ما هیچ صورت‌بندی مشخصی از تعریف مسئله نداریم . تعریف مسئله، خود مسئله است. کسی نمی تواند آن را تعریف و سپس حل کند. راه‌مسئله بدخیم درست یا غلط نیست، "خوب" یا "بد" است.
(25 خرداد 96)
شورای عالی انقلاب فرهنگی با هوشمندی سند آموزشی 2030 را ابطال کرد و اجرای آن را متوقف نمود. رئیس جمهور هم با همراهی شورا، مسئولانه در این نشست گفت : "هر سندی که مغایر با سند تحول بنیادین آموزش و پرورش باشد، ملغی است." رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با کارگزاران فرمودند: "نباید در مورد مسائل کلان کشور کشمکش و بگو و مگو باشد ." از اینکه عقل جمعی شورای عالی انقلاب فرهنگی به غائله 2030 خاتمه داد و آن را از دستور کار دولت خارج کرد باید از تک تک اعضای شورا و نیز رؤسای قوا تشکر کرد.
(21 خرداد 96)
دوران ما را نوعی دوران پرت‌ اندیشی و حواس پرتی می توان نامید. هر روز در مسیر سیلابی از اطلاعات قرار می‌گیریم. ماهواره‌ها، اینترنت و گوشی‌های موبایل، ما را در مسیر این سیلاب قرار می دهند. اگر حواس آدم جمع نباشد پرت می شود! به کدام سو؟ معلوم نیست! نحوه فکر کردن ما و خواندن ما را مهندسی کرده‌اند. این پرت‌ اندیشی به مغز و ذهن ما آسیب زده‌ است. وقتی زیر سقف هستی صدها کانال ماهواره ‌ای و اینترنت چشم و گوش تو را اجاره می کنند، هر چه می‌خواهند از آن طریق به مغز و ذهنت می ریزند. وقتی زیر سقف نیستی، از طریق گوشی‌های موبایل در اتوبوس مترو، در کوچه و خیابان، ذهنت درگیر است. ذهن، چشم و گوش ما در اختیار دیگری است. این دیگری کیست؟ کمتر کسی به آن فکر می کند. وقتی زیر آواری از اطلاعات خفه می شوی، آن وقت می‌فهمی که جنگی در کار است، شبیخونی صورت گرفته است. تازه می فهمی همه سرزمین فرهنگی تو در اختیار تو نیست، در دست اغیار است، هر جا خواستند تو را می برند!
(16 خرداد 96)
حکومت و مردم در فلسفه سیاسی امام(ره) مفهوم خاص خود را دارد و با تعاریف کلاسیک در علوم سیاسی متفاوت است. از دیدگاه امام(ره) «مردم بندگان خدا هستند»(1) «مردم، مردم الهی هستند، مسلم هستند، قیام لله کردند، به خاطر حق قیام کردند»(2) امام همواره روی دین مردم تکیه می‌کرد و براساس همین تکیه جمهوری اسلامی با هدف اجرای احکام اسلامی را بنا نهادند. امام می‌فرمود: «مردم دیندار هستند، مردم دیندار، آدم خدمتگزار به دین می‌خواهند، هر کس برجسته‌تر شد، او را دوست دارند،‌ علاقه مردم به ما برای دین است»(3)
(9 خرداد 96)
یکی از مسائل مهمی که این روزها ذهن فیلسوفان سیاسی را به خود مشغول داشته، دوام و بقای دموکراسی ‌های معمول است. فلسفه رأی مردم، انتخابات و تداوم قدرت در مدیریت یک نظام مردمسالار، کارآمدی است. یعنی دست مردم برای انتخاب حاکمان بهتر، اصیل تر، شجاع‌ تر، مدیرتر و عادل تر باز باشد و گرفتار حاکمان مادام ‌العمری نشوند. از زمان ظهور انقلابات رنگی و با مداخله قدرت‌ های خارجی در رقابت ‌های انتخاباتی، مفهوم یاد شده در رقابت ‌ها به حاشیه رفته و متن رقابت ‌ها تابعی از متغیر منافع و مصالح قدرت ‌های برون مرزی شده و در این میان مفهوم منافع و مصالح ملی به طاق نسیان کوبیده شده است.
(7 خرداد 96)
بودجه کل کشور برنامه ‌مالی دولت است که برای یکسال مالی تهیه و حاوی پیش‌بینی درآمدها و سایر منابع تامین اعتبار و برآورد هزینه‌ها برای انجام عملیاتی که منجر به نیل سیاست‌ها و هدف‌های قانونی می‌شود. این اهداف کدام هستند ؟ اهداف اقتصادی کشور در چشم‌انداز بیست ساله و برنامه پنج‌ساله توسعه آمده است . اهداف اقتصادی کشور در قوانینی نظیر قانون هدفمندی یارانه‌ها ، قانون اجرای سیاست‌های اصل 44 و ابلاغ قانون سیاست‌های اقتصاد مقاومتی آمده است. بودجه کل کشور در حقیقت مدل ریاضی اجرای برنامه‌های دولت تحت دو عنوان پیش‌بینی درآمدها و برآورد هزینه هاست. نظام بودجه‌ریزی کشور ابزاری برای تخصیص بهینه منابع برای نیل به سیاست‌ها و برنامه‌های اقتصادی کشور است.
(3 خرداد 96)
1- آقای روحانی در مصاحبه روز دوشنبه خود گفت : "مردم در انتخابات به فریبکاران نه گفتند"، "مردم به پول نه گفتند" ، "مردم به تخریب نه گفتند" ، "مردم به .... نه گفتند!" آقای روحانی! وقتی در کنار گوش شما در مرزهای کشور طبل جنگ به صدا درآمده است و ناتوی عربی و غربی "مشق نظام جمع" می کنند . این حرف‌ها چه فایده‌ای دارد؟ وقتی حداقل 16 میلیون نفر در این انتخابات شخص دیگری را برگزیدند چرا باید آنها را متهم به تخریب و فریبکاری کرد؟ مگر ما نیاز به اتحاد ملی و انسجام اسلامی نداریم؟ آقای روحانی! ادب رقیب در حفظ آرامش کشور را نباید نادیده بگیرید. آداب حکمرانی خوب حکم می کند حداقل به فکر ثبات و اقتدار حکومت خود در چهار سال ‌آینده باشید. 2- همزمان با اعلام نتایج انتخابات در ایران و حیرت جهانیان از حضور گسترده مردم در پای صندوق‌ های رأی، ترامپ به عنوان پرچمدار دموکراسی‌خواهی در جهان به عربستان رفت. او در کشوری گام نهاد که واژگان انتخابات، دموکراسی و صندوق رأی در فلسفه سیاسی حاکمیت آن جایی ندارد. وهابی ها‌ حکومت خود را بر اساس معیارهای ماقبل تاریخ اداره می کنند و مدعی بزرگترین دموکراسی جهان هم در صف دفاع از این کشور ایستاده است!
(30 اردیبهشت 96)
انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری همزمان با انتخابات شوراهای اسلامی برگزار شد و از نخستین ساعات بامداد دیروز حتی قبل از اینکه مسئولین ناظر و مجری در محل اخذ رای مستقر شوند، مردم در صفوف فشرده اشتیاق زاید‌الوصفی برای مشارکت نشان دادند. نزدیک به 4 دهه از پیروزی انقلاب اسلامی می‌گذرد. حضور مردم در پای صندوق‌های رای و مشارکت وسیع آنها در امر تعیین سرنوشت کشور ستودنی است چراکه طراوت و سرزندگی و بالندگی خود را حفظ کرده است. ظهور مردم‌سالاری دینی در عصرما پاسخی به پرسش‌های بی‌جواب فیلسوفان سیاسی در باب دموکراسی است. یکی از مشکلات یا بهتر بگوییم اندوه فیلسوفان سیاسی غرب در باب حکمرانی خوب همین کاهش روزافزون سطح مشارکت سیاسی است.انتخابات در ایران شبیه یک جشن ملی است، چراکه مردم با حضور گسترده خود امنیت و اقتدار ملی را تحکیم می‌بخشند و نشان می‌دهند به نظام سیاسی خود پایبندند.
«روز جمعه می‌گوییم بداخلاقی پایان یافته است.» رئیس جمهور با بیان این مطلب در جمع مردم لرستان گفته است؛ «روز جمعه می‌گوییم پرونده‌سازی پایان یافته است!» بداخلاقی چیست، پرونده‌سازی کدام است؟ این دو سوالی است که ذهن مردم را به خود پس از برگزاری میتینگ‌ها و مناظره‌ها مشغول داشته است. در مناظره اول رئیس جمهور وسط صحبت قالیباف بدون مقدمه گفت؛ شما دروغگو هستید و می‌خواهید مردم را فریب بدهید. آقای جهانگیری هم به کمک او آمد، اما نه دروغی اثبات شد نه فریبی! چرا که معلوم شد آقای روحانی وعده 4 میلیون شغل فقط از قِبَل صنعت جهانگردی را در فهرست وعده‌های خود آورده، اما آن را فراموش کرده بود و وقتی سند این حرف از پایگاه اطلاع‌ رسانی وی در همان مناظره به او داده شد قدری از حرارت اتهام‌زنی خود کاست اما باز هم در مقام انکار برآمد.