صدای بلند طبل خصومت ورزی آمریکا

(10 تیر 96)

خانم نیکی هیلی، سفیر آمریکا در سازمان ملل رسماً اعلام کرده آمریکا مانع روابط عادی ایران با جهان می شود. وی به سفرهای قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه پاسداران قدس اعتراض کرده و معتقد است این سفرها با قطعنامه 2231 سازمان ملل مغایر است. به دنبال اعتراض وی، گوترش دبیر کل سازمان ملل هم گفته است ایران از آزمایش موشک‌های بالستیک خودداری کند. وی در تایید موضع رسمی آمریکا در سازمان ملل تاکید کرده است؛ سفرهای قاسم سلیمانی به کشورها غیر قانونی است! استیو منوچین، وزیر خزانه داری آمریکا با پیوستن به این سمفونی خصومت ورزی آمریکا به نمایندگی سازمان ملل گفته است؛ ما به اعمال تحریم های بیشتر علیه ایران در ارتباط با موشک‌های بالستیک ادامه می دهیم.

تفسیری بر رأی مردم آمریکا

(20 آبان 95)

در حالی که همه نظرسنجی‌ها پیروزی قاطع هیلاری کلینتون را خبر می‌دادند، در حالی که اکثر نخبگان آمریکا از دو حزب، بیشتر تمایل داشتند کلینتون رای بیاورد و در حالی‌که چهره ترامپ در اثر افشاگری‌های حزب دموکرات کریه‌تر از کلینتون بود، اما در نهایت ناباوری ترامپ رئیس جمهور آمریکا شد. پیروزی ترامپ یک شوک به غرب و جامعه نخبگی در آمریکاست. او را باید یک پدیده در سپهر لیبرال دموکراسی آمریکا توصیف کرد. آنچه در زیر می‌آید یک نگاه اولیه به تفاسیر مربوط به رای مردم آمریکاست؛ 1- شکست کلینتون در حقیقت شکست شعار اوباما طی هشت سال گذشته مبنی بر «تغییر» بوده است. او به وعده خود نتوانست عمل کند و مردم عملاً تغییر را ملاحظه نکردند. به قول رایان، رئیس مجلس نمایندگان، مردم آمریکا با رای به ترامپ نشان دادند از وضعیت موجود ناراضی هستند.

می‌رویم واشنگتن، سیفون را بکشیم!

(11 آبان 95)

همین ماه ظاهراً رئیس جمهور آمریکا تعیین می‌شود. سخنان دو نامزد دموکرات و جمهوری خواه در رقابت‌های انتخاباتی یک رونمایی تمام عیار از جنس «تمدن غربی و آمریکایی» و روشنگری در مورد ماهیت آن بود. ترامپ نامزد حزب جمهوری خواه در یکی از ایالت‌ها ضمن سخنرانی گفته بود؛ «ما به واشنگتن می‌رویم تا سیفون را بکشیم و مفاسد دولت را از بین ببریم.» او همچنین گفته است: «اگر برنده نشوم تقلب شده و نتیجه را نمی‌پذیرم.»