(14 دی 94)
امام راحل (ره) در تاریخ دوازدهم مرداد 66 طی پیامی به مناسبت شهادت 400 تن از زائران ایرانی در مکه مکرمه به دست جلادان وهابی آل سعود فرمودند: "اگر می‌خواستیم ثابت کنیم که کلیدداران کنونی کعبه لیاقت میزبانی سربازان و مهمانان خدا را ندارند و جز تامین آمریکا و اسرائیل و تقدیم منافع کشورشان به آنان کاری از دستشان برنمی‌آید، به این خوبی نمی‌توانستیم بیان کنیم. اگر می‌خواستیم به دنیا ثابت کنیم که حکومت آل سعود، این وهابی‌های پست بی‌خبر از خدا بسان خنجرند که همیشه از پشت در قلب مسلمانان فرو رفته‌اند، به این اندازه که کارگزاران ناشی و بی‌اراده حاکمیت سعودی در این قساوت و بی‌رحمی عمل کرده‌اند، موفق نمی‌شدیم. حقا که این وارثان ابی‌سفیان و ابی‌لهب و این رهروان راه یزید، روی آنان و اسلاف خویش را سفید کرده‌اند."
این پیام دقیقاً ماهیت حکام سعودی را نشان می‌دهد. آنها وارث ابی‌سفیان و ابی لهب و رهرو راه یزید هستند. آنها خنجری از پشت به قلب مسلمانان در سرزمین وحی هستند. آنها جز تامین منافع آمریکا و اسرائیل، ماموریتی در کشورشان ندارند. به همین دلیل با آنکه یک حکومت قرون وسطایی در عربستان در جریان است، با آنکه هیچ آثاری از دموکراسی و آزادی در این کشور نیست، مورد حمایت آمریکا و رژیم صهیونیستی است.
مقام معظم رهبری در اوایل سال جاری اعلام فرمودند: "چند جوان بی‌تجربه امور عربستان را در دست گرفته‌اند و دارند جنبه توحش را بر جنبه متانت و ظاهرسازی غلبه می‌دهند."
عربستان در دوران حکومت سیاه ملک فهد و ملک عبدالله با ظاهرسازی، دکور حکومت خود را با رنگ و لعاب اسلامی حفظ می‌کرد. کشتار زائران الهی در سال 66 این نقاب را از چهره آنها برگرفت و همانطور که در پیام نورانی امام (ره) به مناسبت کشتار زائران ایرانی آمده، معلوم شد آنها وارث یزید و ابی سفیان و ابی‌لهب هستند.
اما پس از مرگ ملک عبدالله شاهد روی کارآمدن جماعتی در عربستان هستیم که هیچ پروایی از نمایش چهره منحوس خود و خشونت عریان و تبهکاری سیاسی ندارند. آنها در یمن، فقیرترین کشور عرب را با بمب شخم می‌زنند و هر چه آثار حیات است را ویران می‌کنند.
آنها در نیجریه و بحرین شیعیان را شکنجه می‌کنند و بیپروا آنان‌را در خانه و کاشانه و حتی در خیابان به گلوله می‌بندند. عارفان و عالمان دین را بیپروا می‌کشند و پیروان مظلوم آنها را به خاک و خون می‌کشند. آنها در عراق و سوریه صدها هزار انسان را از خانه و کاشانه خود آواره کرده‌اند. بی‌آنکه از مجامع حقوق بشری
بین المللی هراس داشته باشند، سر می‌برند، آدم‌ها را آتش می‌زنند و به فجیع‌ترین شکل ممکن به قتل می‌رسانند، به نوامیس مردم تجاوز می‌کنند و بسان دوران برده‌داری زنان را به بردگی می‌برند و در بازار برده‌فروشان می‌فروشند.
آنها به سوریه که خط مقدم مقاومت در برابر تجاوز رژیم صهیونیستی به سرزمین‌های اسلامی است یورش بردند و چند سال است در آنجا به جنگ و خونریزی و ویرانی شهرها و روستاها پرداخته‌اند. زخمی‌های آنها را رژیم صهیونیستی در بیمارستان‌ها مداوا می‌کند و تروریست‌ها از آتش تهیه و ترور رژیم اشغالگر قدس در ضربه به حزب الله و ارتش سوریه برخوردارند.
رژیم آل سعود با راه‌اندازی دهها گروه تروریستی، آنها را تغذیه مالی و تسلیحاتی می‌کند و آمریکا و اروپا با آنکه از خنجر تروریسم جانشان زخمی است اما از کارویژه‌ها و کاربردهای دوگانه آن سود می‌برند و از آن حمایت می‌کنند. بدون شک دوران حکومت ملک سلمان و پسرش سیاه‌ترین دوران حکومت آل سعود در 50 سال اخیر است. آنها آیت الله النمر و جمعی از احرار حجاز را به شهادت رساندند. کسانی که به جز روشنگری در مورد وحشی‌ترین و فریب‌کارترین و ظالم‌ترین حکومت منطقه و جهان کاری نکرده بودند. بدون شک شهادت النمر اولین و آخرین جنایت فرزندان و اخلاف عبدالعزیز نیست. آل سعود با شهادت این روحانی شجاع که سال‌ها در طلب شهادت به جهاد در راه خدا مشغول بود، گور خود را کندند. باید منتظر واکنش‌های داخلی و نیز جهانی درباره این شهادت باشند. دیروز مراجع عظام تقلید با تعطیلی حوزه‌های درس و برگزاری تجمعات اعتراض‌آمیز در سراسر کشور خشم و کینه خود را به این جنایت بزرگ اعلام کردند.دولت باید در برابر این ظلم عظیم اقدامات جدی و عملی در سطح منطقه و جهان علیه حکام مستبد ریاض داشته باشد. این جنایت با چراغ سبز آمریکا و رژیم صهیونیستی پس از سفر اردوغان به ریاض صورت گرفته است. لذا این جماعت روسیاه باید مسئولیت این جنایت و تبعات آن را بپذیرند و منتظر پاسخ شایسته جهان اسلام به این تبهکاری‌ها باشند. نسل جدیدی که امروز در جهان اسلام پا به عرصه مبارزه علیه کفر، شرک و الحاد گذاشته است این خنجر خونین را که بر پشت مسلمانان فرود آمده بیرون خواهند آورد و در قلب ستمکاران جهان و منطقه به‌ویژه آمریکا و رژیم صهیونیستی، فرود خواهند آورد.آیت الله النمر امروز در نزد پروردگار رزق معلوم دارد. رزقی که خداوند در قرآن وعده داده است. او با شهادتی خونین، نام خود را در ردیف شهدای محراب، بهشتی‌ها، مطهری‌ها، مفتح‌ها... و نیز حکیم‌ها، شیخ راغب حرب‌ها و صدرها و عارف حسینی‌ها ثبت کرده است. او برای اعلای کلمه الله و برپایی پرچم اسلام ناب محمدی (ص) سر از پا نمی‌شناخت و به آرزوی خود که شهادت در راه خدا بود، رسید. خدایش بیامرزد و با پیامبر اسلام (ص) و اولیای دین محشورش بگرداند.
محمدکاظم انبارلویی-anbarloee.ir