او آمده بود بگوید...

(12 بهمن 94)

امروز روز 12 بهمن است. روز ورود امام(ره) به میهن اسلامی! روزی که تاریخ ایران و جهان نظیر آن را کمتر به یاد دارد. امروز روز تفسیر عینی آیه؛ "جاء الحق و زهق الباطل" است. امروز روز تفسیر "اذا جاء نصرالله والفتح" است. امروز روز تفسیر آیه "و رأیت الناس یدخلون فی دین الله افواجا" است. امروز روز شستشوی جان و روح با یاد خدا، روز سپاس و ستایش و تسبیح خداوند است که ملت ما را از شر طاغوت نجات داد. امروز روز ورود امام "نور" و خروج امامان "نار" از ایران عزیز است.

امروز روزی است که ایرانیان در وسط معرکه زمستان فریاد می‌زدند؛

بیایید بیایید که گلزار دمیده است

بیایید بیایید که دلدار رسیده است

بیارید به یک بار همه جان و جهان را

به خورشید سپارید که خوش تیغ کشیده است

امام (ره) آمد. پس از سال‌ها دوری از وطن!

امام در هیئت و هیبت پیامبران و امامان و صالحان تاریخ ظاهر شده بود، تا قیامتی برپا کند.

ملت ایران احیای عزت و عظمت و غیرت ملی خود را در وجود امام (ره) می‌دید. روز 12 بهمن پرنشاط‌ترین و شادترین روز تاریخ ملت ایران است.

در این روز همگان به هم سفارش می‌کردند؛ 

بکوبید دهل‌ها و دگر هیچ مگویید

چه جای دل و عقل است که جان نیز رمیده است

جماعتی روسیاه که تاریخ مشروطه و تاریخ نهضت ملی را به بیراهه برده بودند و ملت را به اسارت بیگانگان و کشور را به مصادره سرمایه‌سالاران انداخته بودند در تفسیر و تحلیل انقلاب اسلامی گفته‌ بودند؛ مردم می‌دانند چه نمی‌خواهند اما نمی‌دانند چه می‌خواهند!

آنها می‌خواستند صفت اسلام را از انقلاب حذف کنند.

روز 12 بهمن روز ورود امام نور به ایران و استقبال میلیونی از فرودگاه مهرآباد تا بهشت زهرا نشان داد مردم "چه" می خواهند و از "که" می‌خواهند.

روز 12 بهمن روز تفسیر آیه "فسبح بحمد ربک و استغفره" است.

روز 12 بهمن روز تفسیر آیه "انه کان توابا" است. 

روز طرح شعار کلیدی "لااله الاالله  وحده وحده وحده انجز وعده و نصر عبده ..." است.

روز درک حقیقی آیه "ان تنصرالله ینصرکم" است.

او آمده بود همه پیروزی‌های ملت را به نام "خدا" در تاریخ ما سند بزند تا کسی جرات نکند آن را به نام "خود" مصادره کند. 

او آمده بود تا هشدار دهد که شکست‌ها و ناکامی‌ها از "خودپرستی" و "بیگانه‌پرستی" است و راه نجات فقط خداپرستی و اجرای احکام الهی قرآن است.

او آمده بود تا استقلال کشور را تضمین کند.

او آمده بود بگوید؛ آزادی یعنی، "رهایی از نفس" نه "رهایی نفس" و ما با لیبرالیسم با همین "از" مرزبندی داریم.

او آمده بود بگوید "جمهوریت" بدون "اسلام" یک سراب است و چیزی جز بزک کردن دیکتاتوری فردی نیست.

او آمده بود بگوید مراقب منافقین بدتر از کفار و مشرکین باشید تا از پشت به نهضت اسلامی خنجر نزنند.

او آمده بود بگوید؛ ممکن است برخی انقلابیون تا آخر راه ملت را همراهی نکنند. رویش‌های انقلاب فوق العاده است، برای ریزش‌ها افسوس نخورید.

او آمده بود بگوید؛ فریب "لیبرالیسم"، "سوسیالیسم" و "فاشیسم" را نخورید. اینها همه میوه‌های مسموم عصر "مدرنیسم" است. 

او آمده بود بگوید؛ "مدرنیسم" یعنی همه چیز منهای خدا!

همه چیز منهای خدا یعنی "هیچ"!

او آمده بود به بشریت هشدار دهد که در حال سقوط به دره "هیچ‌انگاری" و "نهیلیسم" است.

او آمده بود بگوید؛ همه اوست، گر نیک بنگری همه اوست!

او آمده بود بگوید؛ حکومت صالحان، شدنی است به شرط اینکه "همه با هم باشیم."

او آمده بود بگوید؛ ابرقدرت‌ها علی رغم تکیه بر زرادخانه‌های هسته‌ای، هیچ قدرتی ندارند. همه عزت و قدرت از آن خداست.

او آمده بود بگوید؛ آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند. به این حقیقت ایمان داشته باشید؛ خدا با ماست!

او آمده بود بگوید؛ صبح نزدیک است، مولایمان خواهد آمد. به پایان تاریخ رسیده‌ایم. عصر ظهور او و حضور ماست. زمین از آن صالحان است.

او آمده بود تا ما به این ادراک برسیم؛ قرن ما قرن امام خمینی(ره) است، هیچ حادثه‌ای این نام را نمی‌تواند در یاد بشریت امروز کمرنگ کند.

محمدکاظم انبارلویی-anbarloee.ir