(26 اسفند 95)
بدون شک مهم‌ترین رویداد سال آینده ، انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای اسلامی شهر و روستاست . مردم ایران 29 اردیبهشت ماه 96 به پای صندوق های رای می‌روند تا مدیریت شهر در روستاهای خود را با منتخبان خود در شوراهای اسلامی نوسازی کنند. همچنین مردم در این روز به پای صندوق‌های رای می‌روند تا به همین رئیس جمهور فعلی رای اعتماد دهند یا فرد دیگری را برای مدیریت اداره کشور برگزینند. حوادثی که در هزاره سوم در ارتباط با مانایی دموکراسی در کشورهای جهان به ویژه با پوشش انقلاب مخملی رخ داد ، ماهیت ، پیش‌فرض‌ها و ابزارهای دموکراسی را برای رسیدن به یک حکومت خوب زیر سوال برده است. حوادثی که در جریان انتخابات اخیر آمریکا، کشوری که خود را نماد دموکراسی لیبرال می‌داند، نیز رخ داده است ، علامت سوال عجیبی روی توفیق و کامیابی دموکراسی گذاشته است. چشم‌انداز دموکراسی اکنون در اروپا و آمریکا تیره و تار است. فرانسه و ایتالیا به زودی زیر تیغ رای مردم می‌روند. غلبه پوپولیسم، ارزش‌های دموکراسی را مخدوش کرده است . دیگر دموکراسی ؛ یک روش «معین» برای رسیدن به نتایج «نامعین» تعریف نمی‌شود.هر یک از اضلاع رقابت روی اردوکشی خیابانی به عنوان مکمل رسیدن به نتایج معین حساب بازکرده‌اند. این رویکرد یعنی تیر خلاص به دموکراسی و آتش‌زدن رای مردم در صندوق‌ها!
این رویکرد ضد مردمسالاری در کشور ما در فتنه سال 88 ،طی 8 ماه چهره کریه خود را نشان داد و هنوز طراحان این توطئه علیه «جمهوریت» از زیر این خیمه بیرون نیامده‌اند.
آنان اول تیغ به «جمهوریت» و سپس بر «اسلامیت» کشیدند و بی‌پروا «اصل نظام» را هدف قرار دادند. قرار بود مردمسالاری و رای ملت پایه اقتدار و امنیت ملی باشد اما آنها همین ابزار را به سمت براندازی هدایت کردند.
امروز بحث «دوستان و دشمنان مردم سالاری» در بین فیلسوفان سیاسی مطرح است. فیلسوفان سیاسی از نو مباحثی چون پیشفرض‌های دموکراسی و شرایط لازم برای کامیابی آن را مورد بازخوانی قرار داده‌اند.
فهم دقیق مفاهیم «جمهوریت» برای ما خیلی مهم است، اگر ما به این فهم و ادراک نرسیم حرکت به سوی «سلطنت» و حکومت فردی اجتناب‌ناپذیر است.
اینکه در فتنه 88 از گوگوش تا سروش، از سلطنت‌طلبان تا مارکسیست‌ها در پشت سران فتنه صف کشیدند و سرویس‌های امنیتی آمریکا ، اسرائیل و انگلیس لوله و اتصالات آنها را با یک ضلع رقابت در ایران تمهید کردند حکایت از همین عدم درک از مفاهیم «جمهوریت» داشت. اینکه رهبری نظام، شجاعانه در برابر این فتنه ایستاد و حاضر نشد دست چدنی سران فتنه را زیر دستکش مخملی آشتی ملی بفشارد، درک عمیق او از این رویداد عظیم است.
اینکه امام (ره) فرمود؛ پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به مملکت آسیبی نرسد و نیز قریب به این مضمون فرمود؛ پشتیبان ولایت فقیه باشید تا گرفتار استبداد نشوید، همین است که امام جامعه مسلمین در جایگاه پاسداری از رای ملت ، جمهوریت و اسلامیت توأمان است.
استبداد چیست ؟ استبداد یعنی خروج از رای و اراده ملت و تمرکز روی اراده فرد و گروه و حزب ! استبداد یعنی خروج از مصالح و منافع ملی و تضمین منافع فرد یا گروه یا حزب!
رای ملت و منافع ملی را چگونه می شود تشخیص داد؟ پاسخ به این سوال در دموکراسی‌های معمول جهان سر از دیکتاتوری و استبداد فرد و حزب در می‌آورد. اما در اسلام چون رای ملت و منافع ملی در چارچوب احکام قرآن ارزیابی می شود به استبداد و دیکتاتوری ختم نمی‌شود. چون خدا دیکتاتور نیست، خداوندی که انسان را آفریده همه مصالح و منافع او را در احکام حیات بخش قرآن تامین کرده است و انسان مومن از طریق علم فقه و از طریق فقها به آن دست پیدا می کند و از آن آگاه می شود.
فلسفه جمهوریت نظام ما در مقدمه قانون اساسی به خوبی تبیین شده است. ولایت فقیه پاسدار منافع ملت است و به قول امام (ره) ؛ «اگر ولایت فقیه نباشد دیکتاتوری می‌شود.» (صحیفه امام ج 11 صفحه 22)
*****
امام (ره) و رهبری در پاسداشت سنگر جمهوریت نظام اسلامی از ابتدا و تا کنون همواره روی چند نکته کلیدی تاکید فرموده اند؛
1- مشارکت همه قشرهای جامعه به‌ویژه محرومان و مستضعفان
2- برگزاری سالم انتخابات از طریق رقابت جدی
3- برگزاری انتخابات بدون تنش و فتنه انگیزی
4- خروجی رای ملت باید کسانی باشند که در تراز انقلاب اسلامی بوده و شایسته نمایندگی ملت قهرمان و شهیدپرور ایران باشند.
شکی نیست برای مشروعیت مردمی جمهوری اسلامی نیاز داریم سطح مشارکت مردم بالاتر از سطوح دموکراسی‌های معمول جهان باشد. خوشبختانه این نکته همواره در آرای ملت ملحوظ و سطح مشارکت همیشه به گونه‌ای بوده که برای رقبای جمهوری اسلامی در منطقه و جهان رشک‌برانگیز بوده است. صفوف مردم در پای صندوق‌های رای در همه انتخابات از زیبایی های مردمسالاری دینی در این کشور بوده است. دست‌اندرکاران انتخابات از معتمدین ملت بوده‌اند. در همه انتخابات‌ها امانت رای ملت را رعایت کرده‌اند. نتایج انتخابات روشن و متفاوت در هر دوره این حقیقت را به اثبات می‌رساند.
انتخابات به غیر از دو سه انتخابات که رئیس جمهور تقریبا از سوی ملت متعین بوده، رقابتی بوده و جدی بودن آن را حتی دشمنان نظام پنهان نمی‌کنند.
انتخابات آینده ان شاء الله با تجربیاتی که در انتخابات 92 و 94 به دست آمد و یک اضلاع رقابت به نظارت های قانونی و نتایج تمکین کردند لذا بدون فتنه و بدون حضور فتنه‌گران و با هوشمندی شورای نگهبان برگزار شد ، امیدواریم انتخابات آینده هم با همین بصیرت و هوشیاری برگزار شود.
انتخابات آینده، زمان نمره دادن مردم به چهار سال عملکرد آقای روحانی است. باید به داوری مردم احترام گذاشت. هر نمره‌ای که دادند باید از سوی انتخاب‌کنندگان و انتخاب شوندگان، محترم شمرده شود.
چون میزان، رای ملت است . هر کس که به عنوان منتخب مردم از سوی مردم مورد اعتماد قرار گیرد رئیس جمهور همه ملت است و باید به دیده احترام به او نگریست.
این نگرش جلوی هر نوع توطئه و آشوب و فتنه را می‌گیرد و مردم سالاری ما را از دموکراسی‌های لیبرال و سوسیال متمایز می‌کند.
دو قطبی سازی هایی چون مخالف شادی مردم و موافق آن یا مخالف تعامل با جهان و مخالف آن، مخالف سرمایه گذاری خارجی و موافق آن و... جواب نمی‌دهد.
صورت مسئله انتخابات آینده رای به عدم کارآمدی یا کارآمدی دولت است.مردم به هر چه رای دادند با ید آن را پذیرفت.مردم خود مسئول حسن و قبح رای و انتخاب خود هستند.