حکمرانی الهی و انقلابی

(14 فروردین 96)

پدیده انقلاب اسلامی یک رخداد بی ‌نظیر در تاریخ معاصر و یک نقطه عطف در حرکت تاریخ بشر است. این انقلاب تداوم قیام انبیاء (ع) و در راستای گفتمان اولیای الهی است و یک فرایند رو به تکامل محسوب می‌شود.

جمهوری اسلامی مولود انقلاب اسلامی است و 12 فروردین روز ثبت این حکمرانی الهی و انقلابی با مهر همه مردمی است که برای احیای احکام قرآن و فرامین خداوند با همه وجود خود پا به میدان مبارزه گذاشته‌اند.

روز 12 فروردین روز سقوط یک نظام سیاسی در ایران با ریشه 2500 ساله بود که هیچ توجیه عقلانی برای تداوم حیات خود نداشت. این نظام رودرروی فطرت انسان و احکام خدا ایستاده بود و می‌خواست خود را با ضرب و زور و تشر به مردم تحمیل کند.

نهضت مشروطه و نهضت ملی شدن نفت به این دلیل شکست خورد که رهبران آن می‌خواستند شکل سلطنت را با محتوای ملی و مذهبی حفظ کنند، اما این محتوا در آن شکل و ظرف جا نمی‌گرفت، چرا که چنین محتوایی در‌ آن ظرف که میل به استبداد داشت، حفظ نمی‌شد.

امام خمینی(ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی به عنوان یک حکیم الهی و سیاسی به خوبی دریافت که محتوای اسلامی در ظرف سلطنت نمی‌گنجد لذا «جمهوریت» را به عنوان این ظرف معرفی کرد. مفهوم این رویکرد آن بود تا مردم اسلام را نخواهند و پای آن نایستند، حکومت اسلامی و حکمرانی الهی و انقلابی معنا ندارد. قبل از انقلاب حداقل 3 گروه پنجه در پنجه رژیم شاه انداختند؛ یک گروه با عقاید کمونیستی و سوسیالیستی که حزب توده و چریک‌های فدایی خلق و برخی گروههای چپ آن را نمایندگی می‌کردند پا در مبارزه با رژیم پهلوی گذاشتند.

یک گروه با تلفیق و التقاط اسلام و مارکسیسم همین ادا را در آوردند، بعدها به دلیل انحراف به منافقین مشهور شدند.

یک گروه هم با اعتقاد به لیبرالیسم و ملی‌گرایی و باستان‌گرایی فکر می‌کردند غرب آنها را به رژیم پهلوی ترجیح می‌‌دهد و می‌توانند خلأ سلطنت را با جعل جمهوری دموکراتیک اسلامی پر کنند.

این سه جماعت گرچه در راه مبارزه با شاه خود را به زحمت انداختند و به زندان رفتند و مرارت‌ها کشیدند، اما هیچ توفیقی در جذب آراء و نظرات مردم به عنوان یک حرکت سیاسی به دست نیاوردند.

شهریور سال 56 تقریبا همه رهبران این سه حرکت در زندان بودند و کاری نتوانستد پیش ببرند.

گروه چهارم که به طور ریشه‌ای با رژیم سلطنت پهلوی درافتاد و توانست توجه توده‌های محروم جامعه و آحاد طبقات مختلف را به خود جلب کند، حرکت روحانیت به رهبری مرجعیت اصیل شیعی بود. امام خمینی(ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی چنین حرکتی را نمایندگی می‌کرد. او اشتباهات رهبران روحانی در نهضت مشروطه و نهضت ملی را تکرار نکرد و با عبور از آنها توانست خود راسا برای تاسیس جمهوری اسلامی مبتنی بر یک حرکت الهی و انقلابی گام بردارد.

امام(ره) در 22 بهمن 57 رژیم شاه را ساقط کرد و پیش از آن توانست آن سه جماعت رقیب را از زندان رها کند. هم او بود در 12 فروردین نام این حرکت عظیم در تاریخ ایران را به همت مردم در یک رفراندوم سراسری، «جمهوری اسلامی» نهاد، نه یک کلمه زیاد و نه یک کلمه کم.

این سه رقیب متاسفانه دست در دست دشمنان خارجی ملت ایران با هم مسابقه براندازی نظام نهادند و یکی پس از دیگری توسط مردم ساقط و منزوی شدند.

آنها از همان روز اول برای حرکت انقلابی مردم و عمر نظام جمهوری اسلامی مدت تعیین کردند. گاهی گفتند 6 ماه، گاهی آن را به یک سال و دو سال افزایش دادند، اما حرکت مردم ادامه یافت. امروز نزدیک به 4 دهه از عمر انقلاب می‌گذرد. جمهوری اسلامی هر روز مقتدرتر و مردم ایران هر روز با اقتدار بیشتری در صحنه معادلات سیاسی منطقه و جهان ظاهر می‌شوند و دشمنان داخلی و خارجی نظام هر روز ذلیل‌تر از دیروز با ادعاها و توهم‌های خود روزگار می‌گذرانند.

امروز با گذشت 38 سال از عمر نظام جمهوری اسلامی با یک حساب سرانگشتی و «عوام و خواص‌ فهم» به خوبی می‌توان دریافت که ملت و کشور ما کجا بود، الان کجا هست و به کجا می‌رود.

مقام معظم رهبری در بیانات خود در اجتماع عظیم زائران حرم رضوی این حساب سرانگشتی را ارائه فرمودند. تاکنون هیچ یک از مسئولان جمهوری اسلامی در مقام دفاع از حکمرانی الهی و انقلابی در جمهوری اسلامی چنین تصویری روشن و شفاف را ارائه نداده بودند.

ایشان فرمودند: جمعیت کشور از اول انقلاب تاکنون دو برابر شده است. در این مدت راههای کشور 6 برابر، ظرفیت بنادر 20 برابر، سدهای کشور 30 برابر، تولید برق در کشور 14 برابر، صادرات نفتی 5 برابر، تولیدات پتروشیمی 30 برابر، محصولات فولادی 15 برابر، تعداد دانشجویان 25 برابر و مقالات علمی 16 برابر شده است.

این کارنامه درخشان در حالی ارائه می‌شود که ما در 38 سال گذشته، 8 سال درگیر جنگ سخت و 30 سال گرفتار جنگ نرم دشمنان اسلام بویژه آمریکا و متحدین غربی و عربی او بودیم و حداقل 1000 میلیارد دلار خسارت این جنگ در دورن دفاع مقدس بوده است. این توفیقات شگرف در حالی به دست آمده که جمهوری اسلامی از ابتدای تاسیس تاکنون گرفتار تحریم‌های ظالمانه بوده و شرق و غرب عالم در برابر مردم ما ایستاده بودند.

امروز جمهوری اسلامی حداقل در 10 رشته علمی برتر جهان مثل انرژی هسته‌ای و دانش نانو و... جزو 10 کشور برتر جهان است. امروز جمهوری اسلامی به لحاظ اقتدار نظامی که متکی بر تولیدات و تجهیزات نظامی بومی است، در هوا، زمین و دریا در منطقه، امنیت خود را حفظ کرده در جهان جزو 10 کشور مقتدر نظامی غیرهسته‌ای است.

امروز جمهوری اسلامی به لحاظ امنیت ملی، سلامت عمومی، رفاه عمومی بویژه در روستاها و مناطق محروم، سربلند است و کشور در مسیر پیشرفت‌های همه‌جانبه قرار دارد.

امروز جمهوری اسلامی به دلیل عبور مقتدرانه از یک جنگ تحمیلی 8ساله و نبردهای بی‌امان غرب در حوزه نرم در اوج اقتدار ملی است. مردم در انتخابات‌های گوناگون قدرت را در دست دارند و به راحتی آن را براساس اراده خود جابجا می‌کنند. این مهم با رهبری هوشمندانه امام و مقام معظم رهبری با تکیه بر اتحاد ملی و پیوند ناگسستنی ملت با اسلام و مرجعیت و با اتکا به فرهنگ اسلامی و نیز مسئولان شجاع، فعال و پرکار طی چهار دهه گذشته به دست آمده است.

هیچ تردیدی وجود ندارد اگر انقلاب به دست نامحرمان می‌افتاد، لیبرال‌ها، منافقین و مارکسیت‌ها آن را نمایندگی می‌کردند، در همان روزهای اول سقوط می‌کرد و دوباره به دامن سلطنت می‌افتاد و همانند نهضت مشروطه و نهضت ملی مهر شکست بر پیشانی آن می‌خورد.

امروز پسماندهای لیبرالیسم، نفاق و چپگرایی در پیشرفت کشور اخلال می‌کنند. خطر آنها هنوز دفع نشده است. خطر اشرافیگری که کشور را تهدید می‌کند، ریشه در لیبرالیسم، نفاق و چپگرایی دارد.

خطر وادادگی در برابر دشمن و عدم درک صحیح از مواضع خصمانه غرب، درجه نفوذ پسمانده‌‌های لیبرالیسم، نفاق و چپگرایی را به ملت گوشزد می‌کند. این خطرات با هوشیاری و هوشمندی ملت ان شاء الله در انتخابات آینده با رای حکیمانه مردم دفع خواهد شد.

جمهوریت نظام همیشه متضمن اسلامیت نظام بوده است. مردم خطرات دشمن را همیشه با رای خود و اراده انقلابی خود در صحنه‌های سیاسی دفع کرده‌اند.

این یک حقیقت روشن است که فرآیند رو به تکامل انقلاب اسلامی برای رسیدن به حکمرانی الهی و انقلابی از مسیر جمهوریت و اسلامیت صورت می‌پذیرد.