(27 مهر 96)
ترامپ در عربستان در کنار قارون‌های عرب و پرورش‌دهندگان داعش و النصره و طرفداران پروپاقرص بی‌ثبات سازی منطقه از طریق تروریسم، رقص شمشیر کرد! او جمعه گذشته آهنگ و آواز این رقص را به صورت یک نطق سراسر بلاهت آمیز از کاخ سفید در رسانه های امپریالیستی به صدا درآورد. او برای خوشایند قارون‌های عرب در حوزه خلیج فارس، از خلیج تا ابد فارس، به عنوان خلیج عربی یاد کرد، در حالی که سنگ نوشته های قبر سربازان آمریکایی که در خلیج فارس به درک واصل شده اند،گواهی می دهد چنین نام جعلی در این منطقه جغرافیایی وجود خارجی ندارد. ترامپ به زودی خواهد فهمید می تواند با شمشیر اعراب برقصد، اما با توپ و تانک و تفنگ و موشک سپاه هرگز! شمشیر اعراب بیش از 60 سال است در غلاف است و آنها تنها با شمشیر می رقصند، اما هرگز علیه کفار و مشرکین در منطقه که بیش از نیم قرن است یک ملت را آواره و یک سرزمین اسلامی را غصب کرده اند، به کار نبردند.
قارون‌های عرب در برابر تجاوز به نوامیس مسلمین و یورش کفار و مشرکین به بلاد اسلامی نه تنها سکوت، بلکه همراهی کردند. عوض اینکه شمشیرها را از نیام برکشند و با آنها بجنگند، 50 سال است با آنها مِی می‌نوشند و می‌رقصند. ترامپ باید بداند با شمشیر اعراب می شود رقصید اما با تفنگ سپاه هرگز نمی‌شود رقصید. نطق 20 دقیقه‌ای ترامپ در جمعه گذشته یک دلگرمی به حامیان تروریسم بود. اعلام تحریم‌های جدید به ویژه تحریم سپاه، یک تلاش مذبوحانه برای نجات تروریست‌ها در منطقه است. آمریکایی‌های «شیرین مغز» فکر می کنند فتوحاتی را که نمی توانند در یک نبرد نظامی پرهزینه به دست آورند، از طریق مذاکره و توافق می توانند آن را به چنگ آورند.
آنها باید بدانند برجام اولین و آخرین مذاکره با آمریکایی‌هاست . آنها آرزوی مذاکره جدید برای تکرار زیاده خواهی های خود را به گور می برند.
آمریکایی‌ها می دانند که در برابر ارتشی که با این منطق به میدان آ‌مده که؛ «بکشد پیروز است و کشته شود پیروزتر»، حرفی برای گفتن ندارند. به همین دلیل طی چهار دهه اخیر، نقشه یک حمله نظامی درازمدت را نکشیدند. عملیات طبس هم که یک حمله محدود برای نجات جاسوسان آمریکا بود به شکست انجامید، چرا که اگر مردم و مسئولین هم بر فرض محال خواب باشند، خدا بیدار است و پوزه یانکی‌های کافر را به خاک می مالد.
این سخن استاد رحیم پور ازغدی که؛ «برخورد ترامپ با برجام یک دوره فشرده آمریکاشناسی بود»، یک سخن عمیق و حکیمانه است. دولتی که مسئولین آن با افتخار بگویند هیچ قرارداد و پیمانی برای آنها لازم الرعایه
و محترم نیست و از توافق نامه های بین المللی یک طرفه خارج می شویم، نه قابل اعتماد است نه قابل مذاکره! از این پس نه تنها دولت ایران، بلکه هر دولتی بخواهد با آمریکا توافقی بکند باید بداند که طرف مقابل هیچ تعهدی برای پذیرش قطعی توافق ندارد.
اگر بخواهیم دانش آمریکاشناسی خود را ارتقاء دهیم به این واقعیت می‌رسیم که؛
1- آمریکا ام الفساد قرن است.
2- منازعه ما با آمریکا، منازعه اسلام و کفر است. قرآن می فرماید؛ «به ظالمین و کفار اعتماد نکنید.» ظالم‌تر از آمریکا وجود ندارد.
3- آمریکا شیطان بزرگ است.
4- آمریکا تروریست بالذات دولتی است و سرتاسر جهان را به آتش کشیده است.
5- در غرب به ویژه آمریکا هیچ خبری جز عقب نگه داشتن ما از قافله تمدن نیست.
این گزاره ها و واقعیت‌ها را امام (ره) بارها فرموده اند. چرا باید این شناخت را دوباره تجربه کنیم؟
موضوع دیگری که امام (ره) بارها فرموده اند این است که؛ «آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند.» تجربه حیات عزت آفرین 40 ساله نظام اسلامی این حقیقت را به طور وضوح نشان می دهد. اگر آمریکا غلطی می توانست بکند در این چند سال می کرد.
ترامپ در نطق خود گفته است؛ «کنگره در برجام بازنگری کند و چند ماده و تبصره به آن بیفزاید.» بعد هم گفته؛ «نهایتاً برجام را لغو می کنم!» حماقت یک رئیس جمهور در اندازه کشوری به نام ایالات متحده آمریکا چقدر باید باشد که هم پیشنهاد مذاکره می دهد و هم طرح زیاده خواهی می‌کند و بلافاصله هم می گوید پس از طی این مراحل، آن پیمان را لغو می کنم!
یکی در کاخ سفید نیست به او بگوید وقتی نطق می خواهی بکنی که در آن مناسبات خود را با دنیا تعریف کنی، یک کمی کمتر مشروب بخور تا بدانی چه می گویی؟!
ترامپ هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی مست قدرت و ثروت است، یکی باید او را از این مستی خارج کند. بعید است از همکاران او در کاخ سفید یا همپیمانان او در اروپا و خلیج فارس چنین توفیقی پیدا کنند.
اما او با این تهدیداتی که علیه ایران و به ویژه سپاه کرد، به زودی با اراده پولادین رزمندگان سپاه اسلام در یک نبرد رودررو مجبور است از مستی خارج شود. اگر تهدیدات ابلهانه او در آسیای جنوب شرقی تکرار شود، ممکن است کر‌ه ای ها با انفجار یک بمب اتمی یا هیدروژنی، او را از این خواب بیدار و از مستی خارج کنند. او باید هزینه‌های این جنگ افروزی را بپردازد. آن روز است که نخبگان آمریکا که دیوانه بازی های او را طراحی کرده و می کنند باید هزینه و فایده کنند، ببینند این مستی و دیوانگی چقدر به حجم ارقام نجومی بدهی‌های دولت آمریکا می‌افزاید؟
درآمد آمریکا از حمایت تروریسم در منطقه و دولت‌های تروریست پرور به هیچ وجه کفاف هزینه های آن را نمی دهد. به ویژه آنکه اگر آتشی در منطقه برافروخته شود، از ایالت پنجم آمریکا در منطقه یعنی رژیم صهیونیستی اثری باقی نخواهد ماند.