نکته اول: مجلس و دولت در مورد لوایح چهارقلو در خصوص «اف ای تی اف» گرفتار بگومگوهای بی حاصل و قشون کشی های بیهوده بودند. سخنان رهبری به این پدیده خاتمه داد.
ایشان فرمودند:
- ضرورت ندارد که به معاهدات مشکل دار بین المللی بپیوندیم.
- معاهدات یاد شده بر اساس منافع قدرت های بزرگ پخت و پز شده است.
- مجلس در مورد پولشویی و تروریسم مستقلاً قانون بنویسد.
مجلس و دولت باید طرح ها و لوایحی را که در پسابرجام، مکمل و متمم توطئه‌های آمریکا برای تحکیم زیرساخت های تحریم هاست کنار بگذارند و دنبال کارهای شبهه انگیز نباشند. اکنون سخنان صریح رهبری حجت را بر دولت و مجلس تمام کرده و باید از این موضوع به سرعت عبور کرد. نظر رهبری در این مورد معلوم بود اما برخی مایل بودند آن را پشت بلندگو بشنوند.
نکته دوم: اولویت در قانونگذاری باید در جهت حل مشکل طبقات ضعیف و متوسط جامعه باشد. مردم که پیچ رادیو مجلس را
باز می کنند نسبتی بین نیازهای خود با نطق‌ها و نیز دستور کار مجلس نمی بینند.
مجلس باید نقش نظارتی خود را درست اعمال کند. اینکه در قانون بودجه سال 97 آمده است؛ «به هر نحو» و به «هر میزان» افطاری دادن مطلقاً ممنوع است، تدبیری برای تمرین صرفه جویی و دقت در هزینه ها در بالاترین دستگاه‌های اجرایی بود. اما رئیس جمهور، برخی استاندارها و دستگاه‌های دولتی امسال باز بساط افطارهای رنگین را پهن کردند و نشان دادند عزمی برای صرفه جویی و رعایت قانون ندارند. این یک نمونه آشکار از بی قانونی و عدم اعتنا به قانون است.
مشکلات اقتصادی مردم هر روز وجوه گوناگون خود را نشان می دهد. مجلس در کجای مختصات حل مشکلات مردم است؟ یا در قانون نویسی ضعیف هستیم یا در نظارت، اهمال کاری داریم. مجلس باید جلوی این ضعف و آن اهمال را بگیرد. مردم ولی نعمت انقلاب هستند، آنها که بیشترین «هزینه» را برای برپایی انقلاب داده اند نباید کمترین «درآمد» از انقلاب را داشته باشند؟ رهبر انقلاب بر «عملی بودن قوانین» و «پرهیز از قانونگذاری در مسائل خلاف مصلحت کشور» تأکید کردند. باید مجلس این مهم را بررسی کند که چرا بر اساس گزارش تفریغ بودجه دیوان محاسبات بیش از نیمی از مصوبات مجلس در مورد بودجه یا اجرا
نمی شود یا انحراف در اجرا دارد؟ نمایندگان باید به این درک مهم برسند که چرا مصالح و منافع ملی در برخی لوایح و طرح‌ها نادیده گرفته می شود؟ مباحث مربوط به لوایح «اف ای تی اف» یک نمونه از این غفلت را طی ماه‌های اخیر واتاب داد.
نکته سوم: توجه به طبقات ضعیف و متوسط در قانون نویسی از توصیه های مهم رهبری در این دیدار بود. موضوع اعتنا به محرومین و مستضعفین نیز همواره مورد توجه امام خمینی (ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی بود و همواره قوا را دعوت می کردند این مهم را در دستور کار خود قرار دهند.
مجلس باید قوانینی تصویب کند تا فضای کسب و کار را برای تأمین معاش محرومین مهیا نماید و قوانین متضادی را که مورد سوء استفاده صاحبان زر و زور می شود، حذف کند. «تازه گردانی و تنقیح قوانین و حذف برخی قوانین زائد گذشته» از توصیه های رهبری بود. متأسفانه مجلس برخی از قوانین مفید را قاطی قوانینی که زائد و بلاموضوع تشخیص داده بود، اخیراً حذف کرد. یکی از آن قوانین، قانون مربوط به دوتابعیتی ها بود. ما در گذشته قانون خوب و جامعی برای برخورد با دوتابعیتی‌ها داشتیم که اکنون با تشخیص زائد بودن آن از سوی مجلس، حذف شده است. در حالی که مهم ترین مسئله روز ما مسئله دوتابعیتی‌ها و نفوذ آنها در ارکان دولت است.
رهبر انقلاب در همین دیدار روی مدیریت جهادی مدیران تکیه کردند. اگر توجه به مدیریت جهادی به فراموشی سپرده شود، نباید انتظار داشته باشیم منافع طبقات ضعیف و متوسط در قانون نویسی و نظارت رعایت شود، به ویژه اینکه روحیه اشرافی‌گری روزبه‌روز در رفتار و گفتار و کردار مسئولین رنگ و بوی تازه ای به خود می گیرد. رهبر انقلاب، اشرافی‌گری را بلای بزرگ برای کشور خواندند و این بلا امروز می رود به ریخت انقلابی‌گری حاکمیت آسیب بزند.
مجلس باید پس از دیدار با رهبری فکری برای حفظ حیثیت انقلابی خود بکند و عزم کند کمربسته، چابک، سنجیده و با تدبیر نسبت به مشکلات مربوط به مردم به ویژه محرومین و مستضعفین واکنش سریع نشان دهد. مجلس باید در برابر کسانی که در نظام اقتصادی کشور اخلال
می کنند و به تعبیر درست تر تروریست اقتصادی هستند موضع نشان دهد، به متجاوزان بیت المال سخت بگیرد و از نهادی مثل دیوان محاسبات که اختیارات وسیعی دارد خوب بهره بگیرد. مجلس باید 24 ساعته در کنار دولت و قوه قضائیه در اتاق جنگ اقتصادی حضور داشته باشد و این را یک آماده باش دائمی برای خود تلقی کند. مجلس باید از بی تحرکی، بدعملی و بی عملی در مسائل مربوط به مشکلات مردم پرهیز نماید. باید با کسانی که چوب لای چرخ اقتصاد کشور و معیشت مردم می گذارند و به تعبیر امام؛ «زالو صفتان دولت و بازار» هستند، برخورد کند. باید دادگاه صحرایی جنگ اقتصادی تشکیل داد و در این مورد مدام دست به ماشه بود.
نکته چهارم: ایستادگی در برابر زورگویان بین المللی به ویژه آمریکا، چهارمین نکته مهم در بیانات رهبری بود. تأکید ایشان بر شناسایی «شمرهای زمان» و مرزبندی با جنایتکاران جهانی، از مسائل مهمی است که مجلس باید به آن اهتمام ویژه داشته باشد. مجلس عصاره فضایل مردم است. خشم انقلابی و ایستادگی خستگی ناپذیر ملت در فضای مجلس، درست واتاب داده نمی شود. موضع انقلابی ملت در برابر جنایات آمریکا در نطق ها
و مباحث مجلس آن طور که شایسته است انعکاس ندارد.
مجلس باید در برابر باج خواهی‌های اروپا و آمریکا صریح بایستد و شروط خود را در برجام مطالبه کند. برجام خسارت محض بود که با بدعهدی آمریکا خسارت های آن مضاعف شده است. زیرساخت های تحریم‌های آمریکا هر روز شکل جدیدی به خود می گیرد. قوای کشور به ویژه مجلس باید برای مقابله با «تهدید تحریم» بسیج شوند. تحریم‌ها از اول انقلاب تاکنون یک فرصت بوده است. چرا از این فرصت استفاده حد اکثری نکنیم؟ استعدادها و منابع عظیم بالقوه ای در کشور وجود دارد که
می توانیم با همت دولت و مجلس و نخبگان کشور، آنها را بالفعل کنیم. پورسانت خریدهای خارجی و زد و بند برخی با سرمایه‌داران اجنبی که سیل واردات را به کشور سرازیر کرده است اجازه نمی دهد تولید کننده داخلی در برابر این فشارها کمر راست کند.
زیرساخت های اقتصادی کشور برای یک جهش عظیم اقتصادی آماده است. اگر از سد نفوذ عبور کنیم، به زودی کشور از گردنه تحریم ها عبور می کند و هزینه آن را گردن آمریکا خواهد گذاشت.
کافی است مجلس درک درستی از کارگشایی ها و رهیافت های رهبری که در دیدار با نمایندگان به درستی مطرح فرمودند، داشته باشد.