(15 مهر 97)
همایش سراسری 700 هزار نفری بسیجیان در سراسر کشور یک اعلام آمادگی برای برگزاری باشکوه و عزتمند روز مبارزه با استکبار جهانی است.
کمتر از یک ماه به برگزاری مراسم روز 13 آبان، روز مبارزه با استکبار جهانی مانده است. روز 13 آبان امسال روزی متفاوت خواهد بود. روزی که طبق پیش‌بینی رئیس‌جمهور احمق آمریکا قرار است در ایران شعار مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل شنیده نشود! تهران پنج‌شنبه گذشته در استادیوم آزادی یک‌صدا فریاد عظمت ایران و اقتدار جمهوری اسلامی بود. بسیجیان به جهان به‌ویژه دوستان جمهوری اسلامی پیام دادند ایران اسلامی، انقلابی، بانشاط و سرزنده است مثل روزهای آغازین انقلاب!
جوانان بسیجی نسل سوم و چهارم انقلاب پیام‌آور شکست‌ناپذیری ملت در دهه ورود به چهل سالگی انقلاب هستند. رهبری نستوه و مقاوم انقلاب در این اجتماع باشکوه مثل شیر می‌غرد و می‌فرماید: «آمریکا را در تحریم ایران شکست می‌دهیم» ایشان جوانان را به عنوان راه‌حل مشکلات کشور و دلیل و برهان اصلی این شکست مفتضح برای استکبار جهانی معرفی می‌کنند.
راستی چرا انقلاب ماندنی است و آمریکا و غرب دشمنان نظام اسلامی رفتنی هستند. برهان ما برای این رویداد عظیم تاریخی چیست؟ تاکنون در 20 استان یادواره 3هزار شهید برگزار شده است. در بقیه استان‌ها هم در حال تدارک و برگزاری هستند. در همین استان‌ها نزدیک به 2 برابر شهدا، ملت مقتدر ایران جانباز تقدیم انقلاب کرده است.
آیا انقلابی که با این درجه از وفاداری و ایثارگری به عنوان سرمایه اصلی روزگار می‌گذراند، رفتنی است یا دشمنان قسم‌خورده آن رو به زوال هستند؟ تاریخ 40 ساله به این سوال پاسخی صریح و عملی دارد. این انقلاب کار خود را از شعار "نه شرقی، نه غربی" شروع کرد و الان از امپراتوری شرق خبری نیست. با پیروزی معنوی و مادی ایران در دفاع مقدس و جنگ تحمیلی، امپراتوری شوروی که یکی از دو ضلع خصومت با ملت ایران بود، فروپاشید. این فروپاشی هم فروپاشی فکری بود و هم سرزمینی!
از امپراتوری غرب هم چیزی باقی نمانده، چراکه دامنه تصرفات سرزمینی آنها به‌ویژه در غرب آسیا مسدود شده و آنها در جنگ‌های نیابتی حزب‌الله و حماس به شدت شکست خورده و دست‌ها را به علامت تسلیم بالا برده‌اند و در این جنگ‌ها پیشنهاد آتش‌بس از آن سوی نبرد همیشه شنیده شده است.
آمریکا با ورود به هزاره سوم به لحاظ فکری و ایدئولوژیک هیچ کار تازه و آورده فکری برای سرپا نگه داشتن لیبرال دموکراسی و جهانی شدن نکرد و اخیرا رئیس جمهور ابله آمریکا پرچم جهانی شدن را پایین کشید و رسماً بر طبل ناسیونالیسم افراطی کوبید و تلویحاً به جهان اعلام کرد؛ نقاب لیبرالیسم شایسته ما نیست. ما داریم به راه نئونازیسم‌ها می‌رویم و مکتب هیتلر را در تعریفی جدید از فاشیسم بازتولید می‌کنیم!
آمریکای خوابیده بر انبوهی از سلاح‌های هسته‌ای و بیولوژیک کاری از دستش برنمی‌آید. تروریست‌های دست‌آموز او در 3 مایلی پایگاه‌های نظامی در سوریه مورد تنبیه موشک‌های نقطه‌زن و پهپادهای بمب‌افکن جمهوری اسلامی قرار می‌گیرد و کاری جز اظهار و ابراز نگرانی از او برنمی‌آید!
تنها سلاحی که آمریکا این روزها دارد به آن می‌‌نازد و نه تنها ایران بلکه اروپا، چین، روسیه و هند را تهدید می‌کند، "تحریم" است. جمهوری اسلامی به دلیل تحریم‌های اولیه از همان چهل سال پیش که لانه جاسوسی آمریکا را تصرف کرد، از اقتصاد جهان و ادغام در اقتصاد آمریکایی فاصله گرفت و یک اقتصاد درون‌نگر را پی‌ریزی کرد و امروز کمترین آسیب را از تحریم‌های آمریکا دیده است.
اگر دولت امروز یک مقدار تدبیر را چاشنی شجاعت و جسارت تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی اراده خود کند، تحریم‌ها کمترین اثر در اقتصاد ایران خواهد داشت. ملت ایران نه با بن‌بست روبه‌رو هستند، نه با بحران، قدری گرفتار بی‌عرضگی‌اند و از این مرحله به زودی عبور خواهند کرد. اگر برخی از مسئولان دشمنی آمریکا را حس و به راه‌حل‌های رهبری و نخبگان جامعه عمل می‌‌کردند، امروز خیلی از این مشکلات خرده‌ریز را هم نداشتیم. دوسوم جمعیت ایران متولد پس از انقلاب هستند. جوانان این کشور با اراده پولادین خود با بهره‌گیری از تجربیات نسل اول و دوم انقلاب کوه‌ها را می‌توانند جابه‌جا کنند و جابه‌جا کردن قدرت آمریکا در منطقه و جهان چیزی در برابر اراده آنها نیست. به همین دلیل رهبری به جوانان و نقش آنان در تاریخ معاصر به عنوان یک راه‌حل کلیدی نگاه می‌کنند.
ایران اسلامی باید طی این یک ماه منتهی به 13 آبان کارهای بزرگی انجام دهد. اولا: تهدید رئیس‌جمهور علیه آمریکا که گفت؛ اگر نفت ایران فروخته نشود، نفت هیچ کشوری در منطقه فروخته نخواهد شد، را عملیاتی کنند.
ثانیا: احزاب و گروه‌ها از همین الان آماده برگزاری یک تظاهرات تاریخی علیه مظالم آمریکا باشند تا در روز 13 آبان، روز مبارزه با استکبار جهانی با فریاد مرگ بر آمریکا، کاخ ستم آمریکا در واشنگتن و پایتخت‌های اروپایی به لرزه درآید.
این مهم مستلزم تدارکات فکری، نظری و عملی برای برپایی تظاهرات در آن روز است.
ثالثا: تهدید‌های "رسانه پایه" را در فضای مجازی با رصد تروریست‌های فرهنگی، سیاسی و نیز تحریکات تروریست‌های اقتصادی خنثی کنیم. دولت به‌ویژه وزارت اطلاعات و ارتباطات یک پای این قضیه باید باشند تا بشود تهدید و تحریم اقتصاد را بیشتر مهار و کنترل کنیم.
ان‌شاءالله با این سه راهبرد امسال به استقبال روز جهانی مبارزه با استکبار جهانی خواهیم رفت.