(23 آبان 97)
ظریف در گفت‌وگو با خبر آنلاین در پاسخ به نقدهای «اف ای تی اف» گفته است:
1- اعتقاد دارم خیلی از نگرانی‌ها درباره «اف ای تی اف» صادقانه است.
2- اما فکر می‌کنم پشت برخی از این نگرانی‌ها منافع اقتصادی است.
3- پولشویی یک واقعیت در کشور است، خیلی‌ها از پولشویی منفعت می‌برند. در مورد پولشویی کدهای زیادی وجود دارد اما امکانش را ندارم علنی کنم. جاهایی هستند هزاران میلیارد پولشویی می‌کنند، آنها در کشور فضاسازی می‌کنند.
4- مجموعه بودجه وزارت خارجه 1100 میلیارد تومان است، کمتر از بودجه برخی دستگاه‌های فرهنگی که ارتباط دارند به برخی ارگان‌ها، نمی‌توانیم با آن فضاسازی مقابله کنیم.
در مورد اظهارات وزیر خارجه که با استقبال رسانه‌های معاند مواجه شد تأملات زیر مطرح است:
الف- اگر آقای ظریف خیلی از نگرانی‌ها درباره «اف ای تی اف»
را صادقانه می‌دانند چرا به این نگرانی‌ها اعتنا نکرده‌اند و دارند از لایحه‌ای دفاع می‌کنند که قبل از تصویب مجلس تعهدات عملی به یک نهاد بین‌المللی داده‌اند و اطلاعات محرمانه اقتصادی کشور را در شرایط جنگ اقتصادی آمریکا علیه ایران سخاوتمندانه در اختیار دشمن قرار داده‌اند؟ اگر خیلی از این نگرانی‌ها را صادقانه می‌دانند چرا در مصاحبه حتی به یکی از آنها اشاره نکردند و از باب روشنگری مطالبی برای رفع نگرانی مطرح نکرده‌اند؟
ب- آقای ظریف بدون اینکه به یک مورد از این نگرانی‌ها اشاره کند، از منافع اقتصادی پولشویان در کشور پشت سر منتقدان «اف ای تی اف» یاد می‌کند و خبر از میلیاردها تومان پولشویی در کشور که یک قلم آن 30 هزار میلیارد تومان است می‌دهند.
از آقای ظریف باید تشکر کرد که علاوه بر رصد سیاست خارجی کشور مسائل پولشویی در ایران را پیگیری می‌کند و اخباری مهم از این دست دارد! رصد سیاست خارجی و توطئه‌های دشمنان اسلام و ایران را در قرارداد برجام دیدیم که میلیاردها دلار را که طی 3 دهه در صنعت هسته‌ای سرمایه‌گذاری شده است بر باد دادند. حالا به تلافی آن بیاید اخباری را که از پولشویی در ایران دارد در اختیار دولت و دستگاه قضائی قرار دهد، شاید جلوی آن خسارت قبلی به کشور جبران شود.
اگر ایشان اطلاعات خود را از پولشویی در کشور به مقامات یاد شده ندهد قطعاً افکار عمومی به این نتیجه می‌رسد که وی در این تخلفات سهیم است و اگر بگوید هم امکانش را ندارم که گفته، باید گفت به عنوان یک وزیر در جلسه هیئت‌وزیران برای چه شرکت می‌کند؟ رئیس‌جمهور بارها برای مبارزه با مفاسد که پولشویی یکی از مصادیق آن است اعلام آمادگی کرده‌اند. آیا به عنوان یک وزیر کابینه به رئیس‌جمهور مملکت اعتماد ندارد به او بگوید تا جلوی آن پولشویی‌ها درجلسه هماهنگی سران قوا با تشریک مساعی دولت و قوه قضائیه و مجلس گرفته شود.
بیش از 5 سال است که از زمان تصدی این دولت می‌گذرد. این چه دولتی است که در سیستم بانکی آن به تعبیر وزیر امور خارجه‌‌اش هزاران میلیارد تومان پولشویی می‌شود با آنکه اطلاعات آن دردست وزیر خارجه است؟ آنها قادر به جلوگیری از آن نیستند؟
این نوع اظهارنظرها جز اینکه به دشمن کد بدهد برای فشار بیشتر به دولت و مجلس برای تصویب «اف ای تی اف»، چه فایده دیگری دارد؟ آیا این نوع حرف زدن تخریب دولت و اعتراف به عدم کارآمدی آن نیست؟ چرا باید این اعتراف از دل کابینه بیرون بیاید؟ بی‌دقتی وزیر خارجه در نوع اظهار نظرها امر پنهانی نیست. هم او که قبلاً گفته بود آمریکا با پرتاب یک بمب، همه چیز را در ایران نابود می‌کند! یا در شورای روابط خارجی آمریکا مطالبی برای کمک آمریکا جهت در قدرت ماندن گفته بود که هر ایرانی از شنیدن آن شرم می‌کند. مسئله مهم اینجا اظهارات وزیر خارجه نیست، مهم نقش خبر آنلاین در اعلام این مباحث است که به رسوایی عدم کارآمدی دولت و مجلس و دستگاه قضائی در مبارزه با پولشویی چوب حراج به اقتدار ملی می‌زند و خبر آنلاین بدتر از «بی بی سی» در بی ریخت نشان دادن اوضاع داخلی نقش بازی می‌کند.
باید دید پشت سر آن دو خبرنگاری که با ظریف به گفت‌وگو نشسته‌اند تا این مطالب موهن علیه دولت و دستگاه قضائی را بیرون بیاورند کیست؟ و چرا آنها در جنگ نرم علیه نظام به نیابت از رسانه‌های دشمن دست‌اندرکار تولید محتوایی هستند که مصرف خارجی دارد؟
ج- برای اینکه عدد و رقم‌هایی که در مورد بودجه وزارت خارجه و نسبت آن با دیگر دستگاه‌ها از سوی وزیر خارجه در این مصاحبه گفته شده است داوری شود، کافی است به ردیف 107000 قانون بودجه سال 97 این وزارتخانه مراجعه شود تا صحت عددی که وی در مصاحبه گفته است معلوم گردد. ضمن اینکه بودجه وزارت خارجه در یک قلم از اقدام پیشنهادی در مجلس 3 برابر شده است.
کسی که از رقم درست بودجه وزارتخانه خود که در رسانه‌ها اعلام شده خبر ندارد، معلوم نیست چه طور از هزاران میلیارد تومان پولشویی در کشور خبردار شده که یک رقم آن 30 هزار میلیارد تومان است، آن هم حاضر نیست در هیئت‌وزیران مطرح کند یا به دادستانی کل انقلاب بگوید تا چاره‌ای برای آن بیندیشند؟
از پیش معلوم است این همه خلاف گویی برای دفاع از لایحه‌ای است که منافع و مصالح ملی را هدف گرفته است، همان منافع و مصالحی که در قبول یک سویه تعهدات در برجام برباد رفت.