(9 دی 97)
9 سال است از گردوغبار بنشسته بر حوادث و رویدادهای تلخ دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری می‌گذرد. کسانی‌که دستی از دور به آتش فتنه داشتند گرمی و حرارت آن را حس نمی‌کنند و کسانی‌که معرکه‌گردان اصلی آن در داخل و خارج بودند خوب می‌دانستند کجا را هدف قرار دادند. اینکه سران فتنه را وابسته به اجانب یا بازی‌خورده آنها بدانیم در اصل و فرع جرائم آنها فرقی نمی‌کند. چون فهرست جرائم آنها نشان می‌دهد عملاً پا در میدان محاربه با مردم و نظام گذاشته بودند و اهل «بغی» به حساب می‌آمدند. اما جرم اصلی آنها چه بود؟ جرم اصلی آنها ایجاد شکاف بین مردم و نظام بود. نظامی که با صدها هزار شهید و جانباز و آزاده و نظامی با میلیون‌ها انسان بصیر و شجاع و فهیم را در عرصه سیاسی در عالی‌ترین درجه اقتدار و امنیت ملی بود به چالش کشیدند. آنها انتخابات سال 88 را با بی‌سابقه‌ترین سطح مشارکت مردم که پایه و اساس امنیت و اقتدار ملی بود بی هیچ سند و مدرکی مخدوش جلوه دادند. آنها تصویر نظامی را که در کنار مردم و مردمی که پشتیبان نظام با جان و مال و ناموس خود بودند مشوه نشان دادند. آنها انسجام اسلامی و اتحاد ملی را به آتش کشیدند تا عقده‌های حسادت و قدرت‌طلبی و فزون‌طلبی خود را ارضا کنند. آنان به دروغ می‌گفتند که التزام عملی به اسلام و نظام و انقلاب دارند. قول و فعل و تقریر بیانیه‌های آنان نشان داد به چیزی جز « تغلب» با اسم رمز آشوب «تقلب» فکر نمی‌کردند.
سند گویا و مشهود این ادعا شعارهای ساختارشکنانه آنها در تجمعات و اردوکشی خیابانی بود که فیلم و صدا و عکس زنده آنها مرتب از بلندگوها و بوق‌های خارجی به ویژه رادیو بی بی سی و رادیو آمریکا و دیگر رسانه‌های اهریمنی دشمن طی 8 ماه سال 88 دیده و شنیده می‌شد. اصل شعارها و فریاد آنها متوجه رقیب انتخاباتی نبود، آنها اصل نظام وجمهوریت و اسلامیت نظام را با دو شعار کلیدی هدف قرار دادند، بی‌پروا و بدون پرده‌پوشی در اجتماعات خود مطرح می‌کردند؛
- مرگ بر اصل ولایت فقیه
- انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است
دو شعار کلیدی آنها برای هدف قرار دادن اقتدار و امنیت ملی بود و شکاف بین مردم و نظام را با این دو شعار فریاد می‌زدند. نصایح رهبری در خطبه‌های نورانی نماز جمعه و دیدارهای مکرر با آنان و اعضای ستاد آنها و نیز گفت‌وگوهای پشت پرده دلسوزان سیاسی با سران فتنه کارگر نیفتاد. آنها همچنان سوار بر شتر فتنه با سرعت می‌تاختند و هیچ منطق عقلی و حقوقی را برنمی‌تافتند و هنوز هم برخی پس از
9 سال برنمی‌تابند و دشمنان نظام را از خود ناامید نکرده‌اند. سران فتنه در عاشورای 88 با همه توان خود به میدان آمدند و بر هرچه به عنوان شعائر الهی عاشورا بود تاختند و آتش زدند و همان دوشعار شیطانی را تکرار کردند، اما به نتیجه نرسیدند چون مردم دست آنها را خوانده بودند و حاضر نشدند بیش از این اقتدار و امنیت ملی به‌خطر افتد. لذا قیام تاریخی و به یاد ماندنی 9 دی به طور خودجوش با عالی‌ترین صحنه‌های حماسی به وقوع پیوست و در صف اول این قیام کسانی حضور یافتند که برخی از آنان در انتخابات به آنها رای داده بودند. قیام تاریخی 9 دی شکاف بین نظام و مردم را پر کرد و دشمنان اسلام و انقلاب بار دیگر مردم را در کنار نظام و پشتیبان نظام دیدند. شعارها و فریادها و قطعنامه تاریخی مردم در قیام حماسی 9 دی دیدنی و خواندنی است و در تاریخ انقلاب به عنوان یک نقطه عطف در بیدارگری و بصیرت مثال زدنی ملت ثبت شده است. بازخوانی آن توسط احزاب و نخبگان سیاسی جلوی بازتولید «فتنه» را می‌گیرد. سران فتنه هدم «جمهوریت» و «اسلامیت» نظام را هدف قرار داده بودند، ملت نیز هدم فتنه سبز را در دستور کار قرار دادند و سرانجام ملت پیروز شد و قیام تاریخی 9 دی، مهر تأیید این پیروزی بود.امسال با مرور حوادث 9 سال گذشته با مدیریت بحران توسط رهبری، بر کسی پوشیده نیست در آستانه 40 سالگی انقلاب، مردم ایران در اوج امنیت و اقتدار ملی هستند و دشمنان نظام و انقلاب در منطقه و جهان چون بید در حوزه اقتدار می‌لرزند. آمریکا در حال خروج از منطقه است و پیروزی‌های جبهه مقاومت هر روز میخ تازه‌ای بر تابوت سلطه در غرب آسیا می‌زند.امروز این حقیقت عظیم را بیشتر درک می‌کنیم که 9 دی تجلی قدرت خدا بود که با دشمن‌شناسی و وقت‌شناسی ملت ظهور پیدا کرد و یک روز به یادماندنی در تاریخ ملت ایران ثبت شد.