حزم انقلابی چیست؟

(31 اردیبهشت 98)

رهبر معظم انقلاب اسلامی چندی پیش در درس خارج فقه ذیل تفسیر روایتی فرمودند:  «کسی که فکر عاقبت کار را نکند حازم نیست. حازم یعنی آدم باهوش و خردمند، کسی که کار را محکم‌کاری می‌کند.» و نیز فرمودند: « کسی که فکر عاقبت کار خود را نکند خردمند و محکم‌کار نیست. ملاحظه عاقبت کار، منافذ فکری و روحی انسان را باز می‌کند. تصمیمی که می‌خواهی بگیری ببین عاقبت کار چه می‌شود. دنبالش چیست؟ حرکت دشمن در قبال آن چیست؟ شما چه کاری می‌توانی بکنی؟» دست فرمان دولت در گفت‌وگو با غرب در رسیدن به  برجام از فقد هوشیاری، دوراندیشی و استوارکاری رنج می‌برد و از اول مسیری کج راهه را رفت. دولت توافقی را پذیرفت که نامتوازن،‌ ناهمزمان، فاقد ضمانت اجرایی، فاقد مکانیسم شکایت و اخذ خسارت بود. توافقی که طرف مقابل بی‌هیچ هزینه‌ای پس از گرفتن امتیازات آن را زیر پا گذاشت. متأسفانه رئیس‌جمهور در دیدار با اصحاب فرهنگ و هنر به گونه‌ای سخن گفت که گویی؛ توافق برجام مبتنی بر دانش و هنر و خلاقیت است. از همان موقع اعلام معلوم بود کوچک‌ترین حزم، دوراندیشی و عاقبت‌‌اندیشی در آن لحاظ نشده است. با آنکه مباحث و مسائل سیاست خارجی را که ربط به منافع و مصالح  ملی دارد به رقابت‌های سیاسی کشاندن سمّ است، عناصری در دولت آن‌را به قابت‌های سیاسی پیوند زدند. نقد مشفقانه را برنتافتند و زبان به اهانت، طعنه و سخره گرفتند. شروط مجلس، شورای عالی امنیت ملی و رهبری را ناقص عمل کردند، نتیجه آن شد که دیدیم فرصت‌های ذیقیمتی را در این 6 سال برای پیشرفت و توسعه کشور از دست دادیم. دستاوردی جز هیچ به اعتراف دست‌اندرکاران برجام برای کشور حاصل نشد. بیانیه اخیر شورای عالی امنیت و سخنان رئیس‌جمهور مبنی بر توقف برخی تعهدات برجامی نقطه  پایانی بر این  کج‌راهه بود.

برخی که هنوز حاضر نیستند به مفهوم «حزم» و «حازم» بیندیشند می‌گفتند اگر ما این کار را بکنیم پرونده هسته‌ای ایران بلافاصله  به شورای امنیت سازمان ملل می‌رود و قطعنامه‌های تحریمی سازمان ملل برمی‌گردد و نهایتاً به سمت جنگ می‌رویم. حال آنکه همین الان با اقدامات آمریکا و اروپا نه تنها آن تحریم‌ها عملاً برگشته بلکه به عدد  وکم و کیف آن اضافه هم  شده، حتی دشمن آنقدر پررو شده که گاهی سخن از بازگشت سایه جنگ می‌کند. اقدام شورای‌عالی امنیت ملی طی روزهای گذشته نشان داد نه تنها آن تحلیل‌ها غلط است بلکه حتی مقامات آمریکا و اروپا مدام از پرهیز از جنگ و نیز توصیه به  خویشتن‌داری ایران می‌کنند. این اقدام سایه جنگ را از کشور دور کرد.  آنان‌که هنوز از برجام شفای دردهای سیاسی خود را طلب می‌کنند امیدوارند به مذاکرات برگردند. حال آنکه  باب مذاکره با آمریکا حداقل در دوران ترامپ به‌کلی بسته است و در دولت‌های بعدی هم تا دولت آمریکا به غلط کردن نیفتد و تمام تعهدات خود را عمل نکند همچنان بسته  خواهد بود. گربه‌رقصانی و خیمه‌ شب‌بازی آنان هم فایده‌ای ندارد. امروز راهی که جمهوری اسلامی اراده کرده طی کند جز تسلیم دشمن هیچ نتیجه‌ای ندارد. می‌گویند ترامپ دیوانه است ممکن است دست به اقدامات دیوانه‌واری بزند. پاسخ این است هیچ  دیوانه‌ای در عالم وجود ندارد که  ادرار و مدفوع خود را بخورد به‌ویژه آن دیوانه  تاجر باشد و حتی در حال مستی، حساب هزینه و فایده دیوانه‌بازی خود را دارد. همین دیروز ترامپ به فاکس نیوز ارگان فعلی کاخ سفید گفت: «من کسی نیستم که وارد جنگ با ایران شوم». آمریکا تا همین جای بازی مقهور قدرت منطقه‌‌ای ایران است و می‌داند هزینه‌‌های ماجراجویی آنان در منطقه چقدر است.  رفتن به سمت  جنگ یعنی  تعطیلی اتاق جنگ در وزارت خزانه‌داری آمریکا و انتقال آن به پنتاگون، هیچ تحرکی که حکایت از این ماجرا داشته باشد وجود ندارد. ترامپ و دیوانه‌تر از او پمپئو و بولتون نیک می‌دانند که پاسخ ایران در برابر هر تحرکی کوبنده، قاطع، سریع، پشیمان کننده و غیرقابل پیش‌بینی خواهد بود. لذا آنها به همه چیز فکر می‌کنند جز جنگ! شنبه گذشته بیست و هفتمین هفته اعتراضات مردم فرانسه علیه  نظام ظالمانه سرمایه‌داری در  این کشور برگزار شد. هفت لشکر زرهی در پاریس و شهرهای فرانسه مثل همیشه ضامن امنیت کاخ الیزه بود. اما ترامپ هنوز اعتراف نکرده که اعتراضات در تهران نیست و در پاریس است و آن‌هم روزهای جمعه  نیست، شنبه است! او هنوز امید دارد تقی‌زاده‌ها در درون نظام دیوان‌سالاری دولت برای نارضایی‌‌تراشی کاری ‌کنند و عمله واکره استعمار هم می‌توانند چهار نفر را به خیابان‌ها بکشانند. او عمد دارد خود را احمق جلوه دهد ما هم باید جلوه ‌او را جدی بگیریم که این حماقت ثمری برای منافع آمریکا در منطقه و جهان ندارد.

ایران ظرفیت‌های عظیمی دارد که هنوز در مقابله  با آمریکا به فعلیت نرسانده است. ظرفیت تولید ملی، ظرفیت هسته‌ای، ظرفیت دفاعی به‌ویژه موشکی و پهپادی ،  ظرفیت قدرت منطقه‌ای، ظرفیت اتحاد ملی و انسجام اسلامی و بالاخره ظرفیت رهبری هوشمند که «حازم» است. او با دلیری و شجاعت و درک  درست از تهدیدها و فرصت‌ها  و با شناخت هوشمندانه  واقعیت‌های میدان و بهره‌گیری از تجربیات حرکت مقاومت حماسی ملت را به جلو می‌برد نگاه فرصت‌نگر او همه تهدیدها را به تدریج به فرصت تبدیل می‌کند. ترس و انفعال در قامت «حزم» او معنا ندارد. ملت ما با این دست‌فرمان وارد دهه دوّم چهل سالگی انقلاب شده است. قوای سه‌گانه به‌ویژه دولت باید با همراهی ملت، اشتباهات غفلتی که در مذاکرات برجامی داشتند با این دست‌فرمان جبران کنند. آدم‌های خسته، افسرده، کم‌حوصله، بی‌نشاط و ملول رفیق این راه نیستند. ملت در این مسیر برای حفظ استقلال، آزادی، شرف و عزت خود بیش از هر زمانی مصمم و تمام قامت ایستاده است. هیچ قدرتی در جهان نمی‌تواند اراده ملت را بشکند. حضور بی‌سابقه ملت در 22 بهمن سال گذشته و انتشار بیانیه گام دوم رهبری پس از این اعلام وفاداری و استواری ملت،  اندازه این اراده را نشان داده و خواهد داد.