(7 خرداد 98)
این روزها جهانیان در حیرت عظیم‌ترین نمایش نیایش الهی ایرانیان در هزار و چهارصدمین سال شهادت امیر مومنان حضرت علی(ع) هستند. هزار و چهارصدسال پیش مردی در مسجد کوفه به هنگام نماز به شهادت رسید که جرمش حمایت از مظلوم، اجرای عدالت و حرکت در مسیر عصمت بود. او نفس و جان پیامبر(ص) و مایه اصلی اتمام نعمت الهی بر روی زمین بود. میلیون‌ها عاشقان علی(ع) در ایران به یاد او سه شب را تا سحر نخوابیدند و در حسینیه‌ها، مساجد و بقاع متبرکه و امامزادگان به ذکر خدا و یاد پیامبر و ائمه معصومین شب را به صبح رساندند. هیچ مردمی در روی زمین به جز مردم ایران وجود ندارد که به خدا اینقدر شگفتانه نزدیک و صمیمی باشد و با او در دل شب به گفت‌وگو و راز و نیاز عاشقانه بپردازد.
این مردم تربیت‌شده مرام علی(ع) و بزرگ‌شده مکتب اهل بیت(ع) هستند. امیر مومنان حق‌مدار بود و در ادی حق مردم و حق‌الله مرزی نمی‌شناخت. سه قوم در برابر او ایستادند؛ قاسطین، مارقین و ناکثین! اما او هرگز در اجرای عدالت و طی طریق در مسیر حق در مواجهه با ظالمین تردید نکرد. او خدا را نه از ترس دوزخ و نه به طمع بهشت، بلکه با چشم قلب می‌دید و او را شایسته پرستش می‌دانست. این روزها نه‌تنها در ایران، بلکه در کل خطوط مقاومت در فلسطین، لبنان، سوریه، عراق، یمن، بحرین و... عاشقان علی با نواهای جانسوز او به استقبال شب‌های قدر رفتند و هم‌صدا با ملت ایران به پاسداشت یاد مردی نشستند که تاریخ بشر با مرام او می‌تواند مسیر درست انسانی را تا قیامت طی کند. او امیر سخن، ادب، فصاحت و بلاغت بود و این حقیقت داشت که کلام او دون کلام خالق و فوق کلام مخلوق بود. چهل سال است ملت ما با اثبات صدق خود در پیروی راه علی(ع) در پای پرچم اسلام سینه می‌زند و در برابر قداره‌بندان تاریخ معاصر سینه سپر کرده است. خردادماه، ماه شهادت تاریخ به این صدق رفتاری و گفتاری است. اولین قیام در نیمه خرداد 42 به علامت وفاداری به فرزند علی(ع) یعنی امام خمینی(ره) در لبیک به ندای مظلومانه او صورت گرفت. مردم اقتدا به رهبری امام(ره) کردند و یک رژیم که ریشه 2500 ساله در ایران داشت، به زباله‌دانی تاریخ انداختند. مردم قیام کردند و به ابرقدرت‌های شرق و غرب نه گفتند و در برابر زورگویی‌های آنان با تکیه بر مکتب علی ایستادند. در همین ماه بود که وقتی قائد اعظم اسلام و بانی انقلاب اسلامی به دیار باقی شتافت، با حضور خود عظیم‌ترین تکریم و تعظیم را از وی کردند و بلافاصله پرچم مقاومت و ایستادگی در برابر ظلم را به یکی دیگر از سلاله پیامبر اسلام(ص) و پیرو واقعی علی(ع) سپردند.
همین ملت بود که با مقاومت جانانه خود در هشت سال دفاع مقدس با 26 ارتش جهان جنگید و خم به ابرو نیاورد. همین ملت بود که در سوم خرداد با آزادسازی خرمشهر شمارش معکوس مرگ صدام را رقم زدند.
راستی معجزه مقاومت و پایداری ایرانیان در برابر همه ظالمین جهان چیست؟ ما با کدام عصای موسایی، مارها و افعی‌های فراعنه زمان را بلعیدیم. ما با کدام دم مسیحایی میلیون‌ها انسان‌ها را در جهان که زیر لگد مادی‌‌گرایی مرده بودند، احیا کردیم؟ مگر نه این است در همین شب‌های قدر و درک حقایق آن به این مقام و مرتبت رسیدیم.
تاریخ جهان در صفحات خود مقاومتی حیرت‌انگیز‌تر از مردم یک شهر مثل دزفول را آیا تاکنون ثبت کرده است؟ شهری که با سه هزار گلوله توپ و 173 موشک فراک 7 و اسکاد و 300 سورتی پرواز هواپیماهای دشمن بمباران شد، اما مثل کوه در برابر ستم و تجاوز دشمن ایستاد و خم به ابرو نیاورد.
دزفول چونان دژی در برابر دشمن، خوزستان را به عنوان پاره تن ایران حفظ کرد، در حالی که میزان مواد منفجره‌ای که دشمن بر سر مظلوم این شهر ریخت، برای دو بار نابودی این شهر کافی بود.
با این همه جوانان این شهر فقط در عملیات فتح‌المبین با یک لشکر پایه کار نبرد با دشمن، در کنار دیگر لشگریان اسلام تشکیل داده بودند. هر خانه‌ای که توسط بمب، موشک و گلوله توپ ویران می‌شد، بلافاصله ظرف یک ماه ساخته می‌شد تا دشمن بفهمد علیرغم همه شرارت‌ها، آب از آب در این شهر تکان نخواهد خورد. در تمامی سال‌های نبرد حتی یک نماز جمعه این شهر زیر باران گلوله، بمب، توپ و موشک تعطیل نشد. دزفول در صدر فهرست حملات و تجاوزات دشمن قرار داشت، اما کسی شهر را ترک نکرد. ایستادند و مقاومت کردند. به همین دلیل مردم این شهر مدال پرافتخار شهر مقاومت و پایداری را به سینه خود نصب کردند.
این روزها یک مشت بزدل، حقیر و منافق ملت ما را از جنگ می‌ترسانند. اینها در ایام جنگ در کنار صدام بودند. امروز با آن که خود آمریکایی‌ها با ترس و لرز از جنگ سخن می‌گویند و ده‌ها بار اعتراف کردند که حریف ملت ایران نیستند، باز همین جماعت خائن همان زمزمه‌های خائنانه آن سال‌ها را بر لب می‌رانند.
امروزایران تمام‌قد در برابر شرارت آمریکا و اروپا ایستاده است. نسل جوان امروز در عالی‌ترین سطح آمادگی‌هاست. یاران انقلاب در کلیه خطوط نبرد با دشمن، در هوا، زمین و دریا دست به ماشه هستند. ما به نیمه خرداد نزدیک می‌شویم. روزی که به گرامیداشت مردی می نشینیم که همه این افتخارات از اوست. او بود که ملت ایران ما را به سوی نور هدایت کرد. هم او بود که آغاز قرن پیروزی مستضعفین و غلبه بر مستکبرین را به جهانیان نوید داد. این ملت از شب‌های قدر، از فرهنگ عاشورا و فلسفه انتظار، نیرو و قدرت می‌گیرد. هیچ قدرتی در جهان تاب مقاومت در برابر ملت ایران را ندارد.