(23 تیر 98)
سریال «گاندو» پر مخاطب‌ترین سریال‌های سیما بر حسب نظر سنجی‌‌های اخیر است. این سریال یک قطعه تاریخی از خباثت آمریکایی‌ها در بعد جاسوسی و یک قطعه افتخارآمیز از تاریخ ضدجاسوسی سربازان گمنام امام زمان (عج) است. متأسفانه واکنش دولت و اصلاح‌طلبان در برابر این کار عظیم سیما که برای روشنگری و تنویر افکار عمومی بوده شتاب‌زده، نامعقول و عجیب به نظر می‌رسد.
واکنش کاربران نسبت به اظهارات آشنا، مشاور محترم رئیس‌جمهور باید اصحاب دولت را به تأمل وا دارد. موضوع «گاندو» به مسئله و پروژه عظیم «نفوذ و استحاله» نظام برمی‌گردد. بالاخره حضرات باید تکلیف خود را با ملت روشن کنند که با این پدیده موافق هستند یا مخالف. اگر مخالف هستند باید به تحسین صدا و سیما و این سریال به‌خاطر روشنگری‌‌های آن در مورد پدیده نفوذ بپردازند و اگر هم موافق هستند به این سؤال پاسخ دهند در کجا و در کدامین سوی هماوردی ملت ایران با دولت متجاوز آمریکا قرار دارند. مردم در زمان اوباما همواره این اعتراض را مطرح می‌کردند که، «اوباما» با «ما» نیست و شما باور نمی‌کردید، حالا که آنها برجام را پاره کرده‌اند حداقل باید به «باور» مردم احترام بگذارید و به آن برگردید.
تیکه‌پرانی آشنا در مورد سریال گاندو که «صدا و سیما پول ندارد سریال بسازد ولی گویا جای دیگر هست که برای تضعیف نهاد دولت هم پول دارد و هم مجوزها و مشوق‌‌های لازم دریافت کرده و هم می‌تواند صدا و سیما را الزام به پخش کند» هم درست است هم نادرست. اینکه صدا وسیما پول ندارد سریال بسازد درست است چون دولت تا توانسته از بودجه صدا و سیما زده است! نادرست است. چون سریال گاندو نه تنها تضعیف نهاد دولت نیست بلکه تقویت آن است مگر اینکه آقای آشنا معتقد باشد دولت باید تحت نفوذ آمریکا باشد.
برگردیم به بخش اول سخنان آقای آشنا، اینکه می‌گوید؛ دولت پول ندارد سریال بسازد حرف درستی نیست. 6 سال است صدا و سیما در اختیار شماست هر روز، هر دقیقه و هر ثانیه خواستید در آن ظاهر شدید و حرف خود را زدید. 6 سال است هر روز یک سناریو و یک سریال برای گریز از پاسخگویی به مطالبات مردم و نیز وعده‌ای که به مردم دادید می‌سازید. مردم هم می‌نشینند این سریال‌ها را می‌بینند؛ «اما دوصد گفته چو نیم کردار نیست» شما بودید گفتید؛ ما چیزی را امضاء نمی‌کنیم مگر آنکه در همان روز همه تحریم‌های بانکی‌ها، نفتی، ... برداشته شود.دلسوزان و منتقدین خیرخواه شما گفتند این توافق هوشمندانه و ضابطه‌مند نیست. این توافق «متوازن»، «همزمان» و «پایاپای» نیست. نباید همه امتیازات را یک‌جا بدهید و منتظر اجرای تعهدات طرف بنشینید. اما آنقدر عجله داشتید ظرف کمتر از دو ماه همه تعهدات سنگین، خسارت‌آفرین، فراتر از استانداردهای آژانس و معاهده NPT را انجام دادید. نتیجه این شد که حقوق ملت را ضایع کردید، عزت ملت را که سینه به سینه آمریکا ایستاده بود با لبخند دیپلماسی و قدم زدن با وزیر خارجه روسیاه آمریکا در خیابان‌های وین زیر سوال بردید.
حال قصه پرغصه برجام تمام شده طرف آن را وقیحانه زیر پا گذاشته و هر روز تحریم روی تحریم می‌گذارد و با پررویی می‌گوید شما همچنان در برجام بمانید اما ما در آن نخواهیم ماند، ما می‌خواهیم جلوتر بیاییم تا سرنگونی نظام و براندازی اشتهای سیری نا‌پذیر خود را ادامه دهیم!
برگردیم به بحث اول که آقای آشنا می‌گوید؛ دولت پول ندارد سریال بسازد با اطمینان هم می‌گوید، «صداو سیما پول ندارد سریال بسازد» این اطمینان از کجا نشأت می‌گیرد اصلاً موضوع مقاله من نقد دیدگاه دولت در مورد بحث نفوذ نیست، نقد برجام هم نیست، موضوعی که می‌خواستم بپردازیم همین اطمینان آشنا از همین مقوله «صداو سیما پول ندارد سریال بسازد» بود.
9 هزار کانال ماهواره تلویزیونی غرب در آسمان ایران هر روز مشغول بمباران سیاسی، فرهنگی و اجتماعی است فقط 300 کانال تلویزیونی در ایران وقیحانه‌ترین روابط جنسی را که متکفل تجارت فیلم‌های پورنو است پخش رایگان می‌کند. صداو سیمای جمهوری اسلامی ایران برای مقابله با تهاجم و شبیخون فرهنگی تنها 50 شبکه بی‌رمق دارد که اغلب این شبکه‌ها تکراری و همپوشانی هم دارند. دولت برای اینکه یک فکری برای مظلومیت بودجه صدا و سیما بکند یک بودجه اضطراری به‌علاوه بر آنچه که در بودجه سالانه صدا و سیما آمده برای آن در نظر گرفته است.
دولت در ماده 37 قانون احکام دائمی برنامه‌های توسعه کشور مصوب 10/11/95 یک فهرست بلند بالایی برای دفاع از انقلاب، نظام، اسلام و ترویج مبانی امام و رهبری را برای مقابله با دشمنان و ... تعریف کرده است و سازمان برنامه را مأمور کرده است ظرف 6 ماه آیین نامه اجرایی آن را بنویسد و برای تصویب به هیئت دولت بیاورد. در بند «چ»؛ ماده 37 قانون احکام دائمی برنامه‌های توسعه کشور آمده است: «کلیه دستگاه‌های اجرایی مکلفند یک درصد اعتبارات هزینه‌ای خود را طی قرارداد مشخص با سازمان صداو سیما صرف تولید برنامه جهت فرهنگ‌سازی و آگاهی بخش و اطلاع‌رسانی در مورد اهدافی که در صدر ماده 37 آمده بکند.»
از سال 95 تاکنون که این مقاله را می‌نویسم دولت هیچ اقدامی در این‌باره نکرده است و تصویب‌نام‌های برای بند چ ماده 37 قانون احکام دائمی برنامه‌های توسعه نداشته است.
اطمینان آقای آشنا از این معنا که صدا و سیما بودجه‌ای برای ساخت سریال ندارد از کجا ناشی می‌شود؟
چون قرار بوده صدا و سیمای مظلوم جمهوری اسلامی برای دفاع از انقلاب و نظام و اسلام وفق بند چ ماده 37 قانون احکام دائمی برنامه‌های توسعه کشور بودجه‌ای را دریافت کند. اما دولت بخشی از بودجه صدا و سیما را که ناظر به بند چ ماده 37 قانون احکام دائمی برنامه توسعه کشور بوده اختصاص نداده است. قرار بوده 6 ماه برای اجرای ماده 37 آیین‌نامه بنویسد و به تصویب هیئت‌وزیران برساند. اما دو سال و چند ماه گذشته، ننوشته است. آقای آشنا نباید از اینکه بودجه سیما با زیر پاگذاشتن قانون برنامه قطع شده خوشحال باشد و بگوید صدا و سیما که بودجه ندارد! بلکه باید متأسف باشد. این تأسف هم برمی‌گردد به بی‌مهری دولت به رسانه ملی! این بی‌مهری نباید آنقدر باشد که حتی به مقوله امنیت ملی هم مرتبط گردد.