(26 شهریور 98)
کمتر از 6 ماه به انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی باقی است. تلاش‌هایی برای شکل‌گیری یک مجلس در تراز انقلاب اسلامی و نیز بیانیه گام دوم در تهران و شهرستان‌ها صورت می‌گیرد. نیروهای پای‌کار انقلاب با عزمی راسخ به سمت همگرایی و ائتلاف در حرکت هستند. شرط توفیق آنها و الزامات برداشتن گام‌های صحیح را می‌توان در سطور زیر مرور کرد.
1- هر انسانی چه بداند و چه نداند روز و شب در طریق ساختن خویش برای «ابد» است.
انسان بزرگ‌ترین صنعت در جهان هستی است. همه هستی برای او آفریده شده است و تنها موجودی است که می‌تواند نسبت خود را با خود، با هستی، طبیعت و تاریخ تعریف کند و به درک درستی از خداوند تبارک و تعالی و تکالیف خود برسد. اگر «حرص»، «طمع» و «حب جاه» انسان را به وادی غفلت بکشاند، نمی‌تواند به درک درستی از «دنیا»، «قبر» و «قیامت» خود برسدوگر نه این سه لشکر شیطان درون، قبل از رسیدن او به سر حدّات مبارزه با کفر و شرک، الحاد و جنود بیرونی شیطان او را از پای در می‌آورد.
اینجاست که انسان خود حکم به «حبس ابد» با اعمال شاقه در میان گدازه‌های امیال درونی خود می‌دهد و هیچ کس قادر به نجات او نخواهد بود.
2- اضلاع و ابعاد و اکناف اصولگرایی و نیروهای پای کار انقلاب امروزها دست‌‌اندرکار رسیدن به یک فرمول اخلاقی، حقوقی و نیز یک مدل سیاسی برای رسیدن به ائتلاف هستند. آنها در انتخابات‌های قبلی مدل‌های گونا‌گونی را تجربه کردند. بحث‌ها و نظرات جدید نشان می‌دهد آن مدل‌ها کارآمدی خود را از دست داده‌اند و نیاز به یک تئوری‌پردازی و نظریه‌افکنی جدید دارد.
ائتلاف و همگرایی جدید، نیاز به یک نظم معنوی است که متضمن ایستادگی در برابر نبرد نرم دشمن باشد. بررسی‌ها نشان می‌دهد برای رسیدن به نظم جدید اصولگرایی، نیازمند به «عبور از خود» هستیم. هرگونه سهمیه‌بندی و بحث سهامداری قدرت اضلاع، مخل رسیدن به ائتلاف و همگرایی است اگر هر یک از اضلاع حقیقی و حقوقی ائتلاف قرار باشد اراده خود را براساس توهم خود از رسیدن به سهمی از قدرت عملیاتی کند، ریسمان ائتلاف و همگرایی را پاره خواهد کرد. قرار است همگی به ریسمان الهی چنگ بزنیم.
اگر این مسیر را نرویم مجبوریم با چنگ زدن به صورت و سیرت یکدیگر هر یک ریسمانی درست کنیم تا با آن در چاه ویل «جاه‌طلبی»، «حرص» و «طمع» خود را حلق‌‌آویز کنیم.
سخن از «من» و «ما» مخل شکل‌گیری یک مجلس ولایی است کوبیدن بر طبل سهم‌خواهی با عقلانیت سیاسی نمی‌خواند.
3- مجلس آینده مأموریت‌های خطیری به عهده دارد و وظایف سنگین بر زمین مانده در مجالس گذشته را باید با روزآمد کردن در دستور کار قرار بدهد.
اولین گام برای ورود به این وادی آن است که هر حزب و گروه یا شخصیت حقیقی به این سؤال پاسخ دهد که نسبت فرد معرفی شده برای فهرست چه درکی از بیانیه گام دوم و تکالیف مترتب بر آن دارد. پس از رسیدن به پاسخ صحیح در این مورد به این سؤال پاسخ دهد کدام بار را می‌خواهد از زمین «اقتصاد»، «سیاست»، «فرهنگ» و «مشکلات اجتماعی» جامعه در مجلس بردارد.
پس از پاسخ‌گویی درست به این دو پرسش کلیدی ببیند آیا شجاعت تهور، بصیرت لازم را دارد که در روز حادثه در مجلس از حق دفاع کند و هزینه پرداخت کند.
4- مأموریت مهم مجلس آینده ریل‌گذاری قوانین کشور به سمت و سوی برپایی، «جامعه اسلامی»، «دولت اسلامی» و نیز به اهتزاز در آوردن پرچم «تمدن اسلامی» در این ملک الهی است. احزاب و گروه‌هایی که می‌خواهند وارد رقابت‌های سیاسی این دوران بشوند لازم است با بازخوانی چندباره بیانیه گام دوم، برنامه عملیاتی خود را برای رسیدن به آن اهداف بزرگ برای مردم بازگو کنند تا مردم بدانند به چه سمت و سویی قرار است حرکت کنند و به چه کسانی اعتماد نمایند. درباره مختصات مجلس آینده و نمایندگان آن حرف و حدیث گفتنی‌ها زیاد است امیدواریم با هدایت الهی به سمت و سویی حرکت کنیم که مجلس با نمایندگان پاکدست، انقلابی، کارآمد و مردمی تشکیل شود تا پاسخگوی مطالبات رهبری و مردم باشد.