(26 مرداد 99)
قطعنامه پیشنهادی آمریکا به صورت یک کاغذ پاره‌ای روی‌میز شورای امنیت باقی ماند. طی 75 سال حیات سازمان ملل تاکنون سابقه نداشته آمریکا این‌طور مفتضح در شورای امنیت تنها بماند. قطعنامه پیشنهادی آمریکا مبنی بر تمدید نامحدود تحریم‌های تسلیحاتی ایران با 2 رأی موافق، 2 رأی مخالف و 11 رأی ممتنع به‌شدت رد شد.
یک عضو ارشد اندیشکده کارنگی رأی قاطع شورای امنیت سازمان ملل را یک فاجعه دیپلماتیک برای دستگاه دیپلماسی خارجی آمریکا خوانده است.
متحدین اروپایی آمریکا در شورای امنیت به‌دلیل فضاحت کار آمریکا، رأی ممتنع دادند و نتوانستند آمریکا را در این زورگویی آشکار همراهی کنند. چین و روسیه به‌عنوان دو قدرت بزرگ و عضو دائمی شورای امنیت نیز با قاطعیت به این قطعنامه رأی منفی دادند. آمریکا در کنار جمهوری دومینیکن که در اندازه یک جزیره هم نیست باقی ماند.
این شکست مفتضح و فاجعه‌آمیز در کارنامه ترامپ در آستانه انتخابات ریاست جمهوری، آبرویی برای او باقی نگذاشته است. این واقعه در تاریخ دیپلماسی خارجی آمریکا به‌عنوان یک فاجعه باقی خواهد ماند که ثروتمندترین و پرقدرت‌ترین قدرت جهان در قانع کردن اعضای شورای امنیت نه قدرت و نه ثروتش به‌دردش نخورد.
تفسیر واقعی این رأی آن است که بالاخره زورگویی یک حد و اندازه‌ای دارد. نمی‌توان با هیچ توجیهی با احمق‌های کاخ سفید همراهی کرد.
اکنون ترامپ مانده است با ماشه‌ای که هرگز نمی‌تواند به‌دلیل مخالفت جامعه جهانی بچکاند.
از پیش هم معلوم بود که این حماقت تاریخی محکوم به شکست است، اما گوش احمق‌های کاخ سفید به این حرف‌ها بدهکار نبود. می‌خواستند با زور، پول و قدرت کار خود را به پیش ببرند. رأی شورای امنیت در واقع یک ردّیه برای ادعای آمریکا درباره فعال کردن مکانیسم ماشه هم بود.
آمریکایی‌ها روزگاری بود از انزوای ایران در جامعه جهانی داد سخن می‌دادند، اما امروز آن‌ها در همین چنبره انزوا در جامعه جهانی گرفتار آمده‌اند و غرور و تکبر به آن‌ها اجازه نمی‌دهد عمق این انزوا را درک کنند. برکناری برایان‌هوک مأمور تشکیل «گروه اقدام علیه ایران» در وزارت‌خارجه آمریکا در هفته گذشته نشان داد مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا از درون پاشیده است و می‌داند که تحریم‌ها هیچ اثری روی اراده دولت و ملت ایران برای پذیرش خواسته‌های نامشروع آمریکا نداشته است.
معنای برکناری او پذیرش شکست استراتژی واشنگتن علیه ملت ایران بود. آن‌ها می‌خواستند ملت ایران را به زانو درآورند، اکنون آمریکایی‌ها پشت در شورای امنیت سازمان ملل زانو زده‌اند و هیچ شانسی برای آثار تداوم تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی ندارند.