(2 اردیبهشت 1400)
مردم سالاری دینی در ایران با انقلاب اسلامی، اصلی‌ترین و کلیدی‌ترین قدرت نرم جمهوری اسلامی است. قدرت ملت ایران فقط اختصاص به انبوه رزمندگان، انبوه موشک‌ها و پهپادها، تانک‌ها و دیگر ادوات نظامی ندارد. آنچه امروز در ایران مورد توجه نخبگان جهان و ملت‌های مظلوم و ستمدیده است همین مفهومی می‌باشد که از مردم‌سالاری دینی است که امام خمینی (ره)، رهبر معظم انقلاب و دیگر تئوریسین‌های اسلام از آن به عنوان ولایت فقیه یاد می کنند. مردم‌سالاری دینی یعنی یک نظام باید با هدایت الهی و اراده مردمی اداره شود.این یک حرف تازه در نگاه بشر به فلسفه سیاسی است.
در نظام‌های مردم سالار جهان خبر از اراده الهی و تمکین دولت و ملت به احکام الهی نیست. در نظام های مردم‌سالار جهان حتی نشانی از اراده مردم در اداره امور نیست. اراده مسلط در این جوامع، اراده صاحبان زر و زور ، تزویر ، سرمایه‌داران و سرمایه سالاران است . قدرت توسط آن‌ها می‌چرخد و جابه‌جا می شود.
جمهوری اسلامی حکومت مسلمانان نیست بلکه حکومت الله و حاکمیت احکام الهی است. احکام اسلام باید در شریا‌ن‌های اصلی رفتار حکومت با مردم و مردم با حکومت نماد و نمود داشته باشد.
مردم‌سالاری دینی بر رضایت مردم، ارزش‌مداری، حق‌مداری و قانون‌گرایی استوار است. امکان نقد و حتی اعتراض از طرق قانونی وجود دارد. فضا برای نقد و تذکر باز است.
اتکا اصلی نظام در مردم سالاری دینی روی ایثار، توانایی، خودباوری و همبستگی مردم است.
حکام باید با تکیه به مردم پیگیر آرمان‌های اسلام و قرآن باشند.
مسئولان نظام باید از شگردهای دشمنان اسلام و انقلاب با هوشمندی و بصیرت و آگاهی مردم مراقبت کنند.
ترس آمریکا و اروپا از جمهوری اسلامی این است که ملت ایران در مقام تأسیس یک نظام با استانداردهای الهی و مردمی ایستاده‌اند و کاستی‌ها و ناراستی‌ها و کجی‌های مکتب‌های مدعی آزادی، دموکراسی و عدالت را به رخ آن‌ها می‌کشند.
همین قدرت نرم در ایران بدون این‌که مرزهای جغرافیایی منطقه و جهان را به‌هم بزند، مرزهای فکری و فرهنگی و سیاسی جهان را تحت‌تأثیر قرار داده و موجب بیداری اسلامی در جهان اسلام و بیداری و هوشیاری دیگر ملت‌ها شده است.
استکبار جهانی برای مقابله با جمهوری اسلامی طی 40 سال گذشته همواره برای تصویر روشن مردم‌سالاری اسلامی در ایران گاهی «جمهوریت» و گاهی «اسلامیت» نظام را با عوامل داخلی و بیرونی خود زیر سؤال برده تا مردم جهان در جاذبه‌های آن‌ها تردید کنند.اولین رئیس جمهور منتخب ملت به رأی ملت پشت کرد و همراه منافقین به پاریس فرار کرد.این آغاز اخلال در نظام ما بود تاکنون هم ادامه دارد. مردم به زودی پای صندوق‌های رأی خواهند آمد و سیزدهمین رئیس جمهور کشور و افراد شوراهای اسلامی را انتخاب خواهند کرد . این خیزش ملی نوعی بازتولید قدرت نرم در جمهوری اسلامی است . مردم با انتخاب خود یک نوسازی جدی در دستگاه اجرایی پدید خواهند آورد و یک گام بلند به پدیداری «ایران قوی» نزدیک می شود.
مردم نیک می دانند علاج مشکلات کشور در یک انتخابات پرشور با مشارکت بالا و انتخاب فردی کارآمد و کاربلد برای ریاست قوه مجریه است.
مردم دوست دارند رقابت در انتخابات مبتنی بر اخلاق و رعایت شئونات اسلامی باشد. مردم دوست دارند رقابت در حوزه «برنامه» و «کارنامه» باشد تا بتوانند انتخاب درست کنند. متأسفانه یک ضلع رقابت طی 30 سال گذشته با خلق دوقطبی‌های کاذب و خروج از مدار اخلاق و سیاست‌ورزی اسلامی و با کمک و رانت رسانه‌های دشمن در سازه قدرت نرم جمهوری اسلامی اخلال می کند. این جریان اجازه نمی‌دهد دوقطبی حقیقی و واقعی که متضمن رشد و پیشرفت جامعه اسلامی است شکل بگیرد.آن‌ها به شدت جلوی ظهور دوقطبی کارآمدی و ناکارآمدی را می‌گیرند و نمی‌گذارند ملت به سمت انتخاب احسن برود.لذا کشور را در مسیر براندازی نرم قرار می‌دهند و تاکنون با این رویکرد دو، سه فتنه را کلید زدند. اراده این جریان در صورت پیروزی «خروج از حاکمیت» و
در صورت شکست «خروج بر حاکمیت» بوده است و تاکنون زیان‌های جبران‌ناپذیری به نظام زده‌اند و چهره مردم‌سالاری دینی را مخدوش کرده‌اند.
این جریان با اغوای افکار عمومی و ایجاد اختلاف و چنددستگی ، قداست‌زدایی از آرمان‌های انقلاب و نیز ارسال سیگنال به دشمن و جلب حمایت آن‌ها و هدر دادن ظرفیت‌های بزرگ کشور در مقام تصاحب قدرت سیاسی به هر قیمت می‌شوند.این رویکرد قاعده رقابت اخلاقی و دینی را در جامعه ما به هم می‌زند.
کسانی که دچار «خودشیفتگی» ، «خودبینی مفرط» ، «خودمردم‌بینی» ، «جاه‌طلبی»، «خودبرتربینی»، «خوداصلح‌بینی» و... هستند کارگزار در تراز نظام اسلامی نیستند. آن‌ها با ورود در رقابت‌ها دنیا و آخرت خود را خراب می‌کنند و از این رهگذر بزرگ‌ترین آسیب‌ها را به نظام می‌زنند و تحقق مردم‌سالاری دینی واقعی را به تأخیر می‌اندازند. در این
ماه رمضان 1400 باید برای نامزدهای مطرح دعا کرد تا بتوانند با رقابت اخلاقی خود به قدرت نرم جمهوری اسلامی بیفزایند و ایران قوی را ان‌شاءالله تقویت کنند.