(28 اردیبهشت 1400)
ما در نظامی زندگی می‌کنیم که با نظام‌های مرسوم جهان متفاوت است . جنس جمهوریت نظام ما با نظام‌های متعارف جهان فرق می‌کند. قرار است این جمهوریت با اراده مردمی و هدایت الهی اداره شود. به همین دلیل نام آن‌را جمهوری اسلامی نهادیم و نودوهشت‌و‌دو‌دهم درصد مردم پای این نام در اوایل انقلاب طی یک رفراندوم باشکوه امضا گذاردند.
ما نظام جمهوری اسلامی را در مردم‌سالاری دینی تئوریزه کردیم و به جهان اعلام کردیم این نظام بر پایه رضایت مردم، ارزش‌مداری و حق‌مداری و قانونگرایی استوار است.
رأی مردم در جمهوریت یک اصل است و قرار است هر کسی که از صندوق به عنوان رأی مردم بیرون آمد مورد احترام همه قرار گیرد.
لذا رقابت آزاد و حقیقی و اخلاقی با رعایت ادب و نزاکت سیاسی را یک اصل مهم بدانیم و به آن پایبند باشیم. ما نمی‌توانیم شاهد یک صحنه رقابتی باشیم که اضلاع رقابت همانند گرگ‌هایی به جان هم افتاده‌اند و طعمه «قدرت» را پاره پاره کنند.از چنین سناریویی تولید «قدرت نرم» مردم که بتواند در برابر دشمن بایستند درنمی‌آید. از چنین سناریویی قدرت ملی و حفظ منافع ملی در نمی‌آید. از چنین سناریویی رفاه ملی توأم با نوسازی و بازسازی قدرت اجرایی کشور درنمی‌آید.
نزدیک به 600 نفر در انتخابات ریاست جمهوری 1400 ثبت‌نام کرده‌اند، معنای این تعداد ثبت‌نام این نیست که یک رقابت 600 ضلعی را شاهد باشیم. در هیچ جای دنیا شکل و شمایل رقابت ها حتی به تعداد انگشتان دو دست نمی‌رسد تا چه برسد به این تعدادی که ثبت‌نام کرده‌اند.
نباید فراموش کنیم که موضوع انتخابات ریاست جمهوری بازسازی نظام اجرایی کشور است. می‌خواهیم با ورود در انتخابات «قدرت ملی» را در مواجهه با دشمنان نظام تقویت کنیم مشروعیت مردمی نظام را تضمین نماییم تا در سایه این دو امر مهم رفاه و آسایش و روان‌سازی خدمت به مردم را سامان دهیم. دشمن در رسیدن به این اهداف اخلال می‌کند . هیچ ضلعی از اضلاع رقابت حق ندارد دشمن را در خصومت علیه ملت یاری دهد.
دغدغه اصلی نظام، مشارکت حداکثری مردم، سلامت و امنیت انتخابات و رعایت حق‌الناس و حفظ رأی مردم است.
دغدغه مردم، امنیت، معیشت، مبارزه با فساد، انتخاب اصلح، مبارزه با بی‌عدالتی و تبعیض و استقرار یک دولت با دستان پاک است. رجال سیاسی و مذهبی کشور باید به این دو دغدغه احترام بگذارند و چارچوب رقابت‌های خود را در پاسخگویی به این دغدغه‌ها تنظیم کنند.
جمهوری اسلامی با ورود به قرن جدید و با ورود به گام دوم حیات افتخارآفرین خود آن هم در قاب بیانیه مهم رهبر معظم انقلاب باید یک تصویر سالم و اخلاقی از رقابت‌های سیاسی در انتخابات ریاست جمهوری مخابره کند.
لذا حقیر ذکر چند توصیه را در این معرکه رقابت‌ها بی‌فایده نمی‌دانم.
1- نامزدها از فخرفروشی، تکبر و خود بزرگ‌بینی و خودشیفتگی در معرفی خود پرهیز کنند. مردم این سیئات را خوب می‌فهمند و در رأی خود لحاظ می‌کنند.
2- نامزدها در بالا بردن خود از پایین آوردن حسنات رقیب خودداری کنند این شیوه خوبی برای معرفی خود نیست. «تحقیر» و کوچک کردن طرف مقابل برای بزرگ‌نمایی خود یک شیوه اخلاقی نیست.
3- انتخابات ریاست جمهوری برای رسیدن به یک تفاهم ملی یا یک گفت‌وگوی ملی برای تعیین رئیس دستگاه اجرایی کشور است. نباید این تفاهم ملی را تبدیل به یک «تخاصم ملی» کرد. قرار است جمعی از «اخیار» با یک رقابت سالم و اخلاقی، مردم را در انتخاب رئیس اجرایی کشور یاری کنند.
4- مرز «خودخواهی» و «خداخواهی» را در مناظرات رعایت کنید. نامزدها هوش، تجربه، صبر ، حوصله ، تسلط بر نفس اماره، کارنامه و برنامه خود و از همه مهم‌تر منطق خود را در حل مشکلات مردم در مناظرات به نمایش بگذارند.
5- نقد طرف مقابل و نیز قرائت وی از تشریح اوضاع را تخطئه نکنیم. شاید حظی از حقیقت در آن باشد. هدف رسیدن به اجماع ملی در نوسازی و کارآمدی دستگاه اجرایی است، این هدف را گم نکنیم.
6- سیاست حوزه «قدرت طلبی» صرف نیست. دانستن ابتدایی‌ترین اصول اخلاقی سیاست‌ورزی مقدمه ورود به عرصه‌های سیاسی است.
قرار است جمهوری اسلامی برای جهانیان الگو باشد. انتخابات 1400 را به صورت یک الگوی اخلاقی در امر رقابت در نگاه جهانیان به نمایش بگذاریم.
آن‌ها که مدعی مدیریت جهان در ایام صدارت خود بودند نباید به گونه‌ای رفتار کنند که گویی اصل و اساس جمهوریت و نظامات آن را قبول ندارند.
7- ایام انتخابات ، ایام بازخوانی «کارکرد» ، «عملکرد» و ارزیابی حرف‌هایی است که با آن حرف‌ها رأی گرفته شده است .
قرار است هر کس توانایی‌های خود را در حل مشکلات مردم بگوید، لذا دوگانه تحول یا تداوم وضع موجود، تغییر یا تداوم ریل دولت مستقر و یا بهتر بگوییم ، دوگانه کارآمدی و ناکارآمدی دوگانه‌های حقیقی است. از خلق هر دوگانه یا دوقطبی انحرافی از سوی نامزدها پرهیز شود این رویکرد اخلاقی نیست.
8- رقابت در انتخابات 1400 دوضعلی یا حداکثر پنج ضلعی است. در هر ضلع هر نامزد باید گفتمان خود را نمایندگی کند. رقیب‌هراسی شیوه اخلاقی نیست.
مردم به هنگام انتخاب باید «کار» ، «برنامه» و «توانایی» نامزدها را در قد و قواره ادعاهای گفتمانی را که مطرح می‌کنند، احراز کنند.
اخلاق و سیاست‌ورزی درست اقتضا می‌کند نامزدها مردم را در انتخاب اصلح و احسن یاری کنند و در انتخاب این رویکرد اخلال ننمایند.