(12 مرداد 1400)
به زودی دولت ابراهیم رئیسی پس از تنفیذ و تحلیف با معرفی وزرای دولت سیزدهم مستقر می‌شود. سال 1400 در حالی که ملت ایران وارد قرن جدید می‌شود کارنامه‌ای جدید از حکمرانی در دولت رئیسی را تجربه می‌کند. 40 سال گذشته تندبادهای ترور رهبران سیاسی و مردم عادی، جنگ داخلی، غائله منافقین و لیبرال‌ها، جنگ سخت 8 ساله و دو نبرد نرم دشمن در سال 78 و 88 نتوانست درخت تنومند دموکراسی را در ایران از جا برکند. طی 40 سال گذشته همه تصمیم‌سازی‌ها و تصمیم‌گیری‌ها در سطح ملی متکی به رأی مردم بوده و صندوق‌های رأی تعیین‌کننده سرنوشت کشور و مردم بوده است.
به جرئت می‌توان ادعا کرد در ایران یک مردم‌سالاری واقعی حکمفرماست چون براساس اسلام و دین تعریف شده و هیچ توطئه سخت و نرمی نمی‌تواند به آن آسیب برساند.
دشمنان ایران و اسلام طی 40 سال گذشته روزشماری می‌کنند که نظام سقوط کند و اشرار و اراذل و اوباشی که سر در آخور سرمایه‌داران آمریکا و اروپا دارند دوباره در مملکت مسلط شوند.
اما مقاومت مردم و پایداری نخبگان کشور به‌ویژه علما، مراجع و دانشمندان حوزه و دانشگاه این آرزوی مخالفان انقلاب را به گور بردند و ایران امروز قدرتمندتر از هر روز بر سپهر تاریخ معاصر همچنان حیات عزتمندانه خود را حفظ کرده است.
غرب وحشی با ستیز با مردم و انقلاب اسلامی، حمایت‌های همه‌جانبه ملت در راهپیمایی‌های بزرگ و تاریخی و جانفشانی‌های تاریخی جوانان در حفظ مرزها و نوامیس کشور را سانسور کردند. هر روز یک مشت محارب آشوب‌طلب را بزک می‌کنند و لات‌بازی‌های سیاسی و نظامی آن‌ها را اعتراض مدنی معرفی می‌کنند. آن‌ها اراذل و اوباش و اشرار و تروریست و منافق و سلطنت‌طلب و ضدانقلاب را «مردم» جا می‌زنند و کنش و واکنش سیاسی مردم واقعی ایران را که بزرگ‌ترین حامی نظام و دولت اسلامی است را با بلاهت تمام سانسور می‌نمایند.
امپریالیسم خبری 40 سال است مخالفان نظام را بزک می‌کنند. امروز جوانان آن‌ها پیر و پیران آن‌ها در صف قبرستان‌های فرنگ نشسته‌اند، اما ایران قوی و سربلند با ملتی هوشیار و آگاه و عزیز روز‌به‌روز بر تارک نظام‌های جهان می‌درخشد.
آمریکایی‌ها خسته از کاربرد توطئه‌ها و نیرنگ‌ها و فریبکاری‌ها پشت دروازه وین زیاده‌خواهی‌های خود را تکرار می‌کنند و هرچه به در و دیوار می‌کوبند نتیجه‌ای نمی‌گیرند.
برخی از کسانی که در هیئت حاکمه آمریکا قدری هوش و حواس دارند می‌گویند اگر این هزینه‌هایی که تا کنون برای براندازی نظام جمهوری اسلامی کردیم، نصف آن‌را بابت مطالبات برحق مردم ایران به عنوان خسارت و زیان‌های وارده به دولت ایران پرداخت می‌کردیم و مسیر صلح و سازش را پیش گرفته بودیم، معقول‌تر می‌نمود.
ابعاد مردم سالاری دینی، ژرفای دموکراسی در عمل، قاعده اکثریت و قواعد تصمیم‌گیری، احترام به آزادی‌های سیاسی و آزادی بیان در ایران باعث شده است شهروندانی تجربه‌اندیش ، واقع‌گرا، بردبار و معتمد تربیت شوند و در هر دوره از انتخابات، انتخاب خود را اصلاح و احسن نمایند.
اکنون در دولت و مجلس کسانی رأی مردم را نمایندگی می‌کنند که قرار است با کار جهادی و انقلابی‌گری پاسخگوی مطالبات برحق ملت باشند.
ماهیت دموکراسی و جوهر دموکراسی در ایران ضداستبداد و مستبدستیز است. چون مستظهر به پشتیبانی ولایت فقیه است به «عدل» و «علم» نزدیک‌تر است و از استبداد و سلطه‌جویی فاصله می‌گیرد. به همین‌دلیل اپوزیسیون خارج از کشور و دنباله‌های داخل آن نمی‌توانند به کمک اجانب سلطه و استبداد، گذشته را باز تولید کنند و کشور را به روزهای سیاه دوران پهلوی و قاجار برگردانند.
آمریکایی‌ها همچنان بر طبل خصومت‌ورزی با دولت و ملت ایران می‌کوبند و با پررویی تمام می‌گویند: اولا تمام تحریم‌ها برداشته نمی‌شود . ثانیا : هیچ زمان و قولی مبنی بر راستی‌آزمایی نمی‌دهیم. ثالثا : هیچ تعهدی مبنی بر ماندن بر هر توافق جدید را نمی‌دهیم و رابعا : هر تعهدی روی کاغذ نه در عمل را در حوزه هسته‌ای، منوط به پذیرش مذاکرات منطقه‌ای و محدود کردن برد موشک‌ها و عدم توسعه قدرت پهپادی می‌کنیم. این شروط نشان می‌دهد آن‌ها احمق‌تر از خودشان در دنیای دیپلماسی کسی را سراغ ندارند و عملا با این پیشنهادات کورسویی که از مذاکرات وین به چشم می‌خورد آن‌را هم خاموش کردند.
ملت ایران باید در دولت آینده با استقامت هرچه بیشتر در برابر زورگویی و زیاده‌خواهی آمریکا بایستد و تجربه و عبرت گفت‌وگوهای بی‌حاصل در دولت یازدهم و دوازدهم را در نظر بگیرد و با اتکا به ظرفیت‌ها و امکانات داخل و با تعامل سازنده با دنیای بدون آمریکا و سه کشور شرور اروپایی به حیات انقلابی خود ادامه دهد. اگر شرارت استکبار جهانی ادامه یافت دولت پاسخ قاطع ملت را با منطق «یکی بزنند 10 تا می‌خورند» بدون هیچ تعارفی مثل گذشته، نمایندگی کند.
این پاسخ، پایه‌های مردم‌سالاری دینی را بیش از پیش در ایران استحکام می‌بخشد.