مردترین مردان روزگار!

(29 تیر 99)

این روزها سالگرد پذیرش قطعنامه 598 توسط امام(ره) و پایان جنگ  هشت ساله است. وقتی جنگ به پایان رسید، صدام از رهبران سیاسی و نظامی 27 کشور جهان که او را یاری کرده بودند، دعوت کرد و هفت روز جشن و پایکوبی راه انداخت. شیخ جابر الاحمد الصباح، امیر کویت هم در این جشن دعوت شده بود. او روز چهارم به صدام گفت؛ اگر اجازه بدهید من برگردم. بگویید کسی مرا به فرودگاه برساند. صدام به او گفت: «خودم شما را می‌رسانم». شیخ می‌گوید: «در راه فرودگاه به او گفتم ما می‌خواهیم در کویت همین جشن را برگزارکنیم. 
 از شما دعوت کنیم در این جشن شرکت کنید.» صدام گفت: «حتما شیخ شرکت می‌کنم. کویت خانه دوم ماست. ما به زودی به آنجا می‌آییم.» 

مختصات جنگ نرم جدید

(22 تیر 99)

دشمن اکنون در حال تدارک مختصات جنگ نرم جدید است. کانون اصلی این جنگ، کم‌انگاری یا هیچ‌انگاری «خدمات انقلاب» است. رهبر معظم انقلاب اسلامی در بیانیه گام دوم فهرستی از برکات بزرگ انقلاب اسلامی در ایران منطقه و جهان را بیان فرمودند. برکاتی که می‌شود آن را با چشم دید و با عقل سرخ به تحلیل و تقویم آن نگاه کرد. دشمن امروز در حال تولید نفرت از شیوه و روش حکمرانی و نظام سیاسی در ایران است. یک تیم مجرب و مجهز با بودجه سرویس‌های امنیتی غرب مشغول سیاه‌نمایی، ناامیدسازی، مشغول‌سازی نیروهای انقلابی به هم و هنجارسازی برای مذاکره مجدد با آمریکا از طریق تقویت دوقطبی معیشت و مقاومت است. عناصر نفوذی در دولت طوری عمل می‌کنند که با گرانی و تورم افسارگسیخته و کاهش ارزش پول ملی که خود با تصمیمات غلط، وضعیت اقتصاد را به این وضع رسانده‌اند می‌خواهند القا کنند مشکلات اقتصادی راه‌حلی جز مذاکره با آمریکا ندارد.

شهادت تاریخ!

(17 تیر 99)

ظریف وزیر محترم خارجه در مجلس گفته است؛ «تاریخ نشان خواهد داد برجام افتخار ایران است» چیزی که امروز در تاریخ با صد دلیل نشان می‌دهد «خسارت محض» است، چگونه تاریخ شهادت خواهد داد افتخار است. آیا آقای ظریف به گواهی تاریخ معتقد است؟ تاریخی که بارها شهادت داده است، آمریکا دشمن اصلی اسلام و ایران است. تاریخی که شهادت داده است آمریکا بدعهد است و به مفاد قرارداد الجزایر عمل نکرده است. تاریخی که شهادت می‌دهد گفت‌وگو و مذاکره با آمریکا بی‌فایده و دیوانگی است، چطور فردا شهادت خواهد داد قراردادی که برخی از مفاد آن از عقلانیت سیاسی و دیپلماتیک برخوردار نمی‌باشد، افتخار است؟

تأملی در نامه موسوی خوئینی‌

(9 تیر 99)

نامه سرگشاده حجت‌الاسلام والمسلمین موسوی خوئینی‌ طی دو روز گذشته مورد نقد مشفقانه برخی در داخل و بازتاب‌هایی در خارج قرار گرفت.
وقتی یک عالم پرده‌نشین سخن می‌گوید، باید استقبال کرد و در نقد آن ادبیات گفت‌وگو را در سطح ملی ارتقا داد و آن را مدیریت کرد.
1- دشمن از انتخابات ریاست‌جمهوری سال 76 به این فکر افتاد برای ضربه زدن به نظام، کافی است «دُز رقابت» در داخل را مدیریت کرد و از آن یک نبرد نرم فتنه‌آمیز ساخت. برای همین موفق شد به بهانه تعطیلی روزنامه سلام به مدیرمسئولی آقای خوئینی‌، فتنه 18 تیر سال 78 را پس از دو سال از روی کار آمدن خاتمی کلید بزند.همین شیوه را 10 سال بعد به بهانه رقابت‌های انتخابات ریاست‌جمهوری سال 88 به کار برد وهشت ماه کشور را دچار اغتشاش و آشوب کرد. در هر دو فتنه، مجمع روحانیون مبارز و علمای محترم آن به‌ویژه حجت‌الاسلام سیدمحمد موسوی خوئینی‌ نقش‌آفرین بودند. این دو فتنه محصول توطئه‌ سرویس‌های امنیتی آمریکا، انگلیس، فرانسه و رژیم صهیونیستی و به کارگردانی بنیاد سوروس و کمک‌های مستقیم مالی وی صورت گرفت.

دغدغه اصلی شهید بهشتی

(4 تیر 99)

این روزها سالگرد بزرگداشت شهید آیت‌الله بهشتی و 72 تن از یاران باوفای امام‌(ره) است. بهشتی را باید بدون شک یکی از بزرگترین پایه‌گذاران اساس و مبانی جمهوری اسلامی دانست. تلاش او در بنیانگذاری دستگاه قضائی نوین جمهوری اسلامی و نیز به سامان رساندن نشست‌های پرچالش مجلس خبرگان قانون اساسی ماندنی و قابل ستایش است. او قانون اساسی جمهوری اسلامی را با خون خود نوشت و به همین دلیل منافقین و لیبرال‌ها کمر به قتل او بستند.

دولت مدرن!

(1 تیر 99)

بیش از دو قرن از تاریخ مدرنیسم می‌گذرد.  امروز سه کشور آمریکا، فرانسه و انگلیس به علاوه آلمان، عالی‌ترین نمونه شکل‌گیری «دولت مدرن» با مختصات علمی، فلسفی و حقوقی براساس مبانی اومانیسم است. با آن که امروز چهره دولت‌های مدرن در اروپا و آمریکا با فقر و فساد و تبعیض به‌ویژه تبعیض نژادی، زشت‌ترین چهره خود را با سرکوب مردم نشان می‌دهد، عده‌ای در تهران در حسرت رسیدن به «دولت مدرن» به عنوان یک آرزوی جدی لحظه‌شماری می‌کنند.(1)