(16 اسفند 94)
دموکراسی در دنیای جدید یعنی حکومت مبتنی بر نمایندگی. مفاهیمی چون "مردم"، "منافع و مصالح عمومی"، "مشارکت همگانی"، "برابری" و "آزادی" کلیدواژههایی هستند که مبین این نوع حکومت است. از نظرگاه فلسفه سیاسی و اجتماعی برای هر یک از این مفاهیم تعاریف متفاوتی وجود دارد و بر همین مبنا گونههایی از مردمسالاری را میتوانیم درنظامهای سیاسی مدعی دموکراسی روایت کنیم. جامعهشناسانی مانند پارتو، موسکا و میخلس عقیده دارند پشت سیمای ظاهری دموکراتیک جوامع گروه اندکی از نخبگان که یک اولیگارشی فکری را تشکیل میدهند وجود دارد که اعضای آن برای ایفای نقشهای اصلی حکومت نوبت گرفتهاند. آنها معتقدند بدیهی است که در هر سازمانی رهبران، اعمالی انجام میدهند و رهروان هم با آنها دمسازی میکنند، به همین دلیل دموکراسی صورتی از یک سازمان سیاسی است که باید الگویی برای رهبری آن وجود داشته باشد.