حق نمک!

(5 مرداد 95)

زمستان سال 61 در کوران ترورهای منافقین، در تبریز بودم. توفیقی دست داد شبی از شب‌های سرد تبریز به همراه برخی دوستان خدمت مرحوم استاد شهریار شرفیاب شدیم. نمی‌دانم چه شد سخن از منافقین و شرارت‌های باند رجوی رفت. او به مناسبت شهادت شهید بهشتی و شهدای هفتم تیر و شهدای محراب و نیز شهادت باهنر و رجایی سروده‌های خود را آورد و با همان صدای مخملی و گیرای خود آن را خواند. از منافقین فوق العاده عصبانی بود و دل پُری داشت، قطعه شعری را این گونه شروع کرد:

روز مبارزه با تروریسم

امروز روز بزرگداشت شهادت دو اسوه دولتمردی و دو مومن به انقلاب و اسلام و امام(ره) است که تا پای جان در تحکیم آرمان‌های الهی ایستادند. امروز روز شهادت شهیدان باهنر و رجایی است. فاجعه انفجار دفتر نخست وزیری 2 ماه پس از فاجعه انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی و ترور ناموفق مقام معظم رهبری در ششم تیرماه سال 1360 صورت گرفت. از این پس ترورهای سریالی منافقین که از شهدای محراب تا مردم کوچه و بازار را در برمی‌گرفت، شروع شد.