بازخوانی تجربیات درس آموز برجامی

(6 خرداد 97)

مقام معظم رهبری در دیدار با مسئولان و کارگزاران نظام 6 تجربه درس آموز مذاکرات برجام را یادآور شدند که اگر به آن توجه نشود، در گفتگو با اروپا و دیگر اعضای 1+4 و نیز در نگاه به دیپلماسی خارجی آسیب خواهیم خورد. خلاصه این تجریبات را می توانیم در زیر مرور کنیم:
1- تعامل با آمریکا ممکن نیست چون بدعهد هستند و نقض پیمان 
می کنند. اکنون نه تنها ایران بلکه دیگر کشورهای جهان و حتی شرکای آمریکا نیز این تجربه عینی را دارند لمس می کنند.
2- تجربه تلخ برجام نشان داد که بهانه آنها فقط هسته ای نیست. آنها مؤلفه های قدرت ایران و اقتدار ملت را نشانه گرفته اند.
3- عقب نشینی و انعطاف از دشمنی آمریکا نمی کاهد بلکه آنها را گستاخ تر و جسورتر می کند.

حاشیه ‌ای بر نشست غیر علنی مجلس

(1 خرداد 97)

نشست غیرعلنی مجلس پیرامون مباحث وصله و پینه ‌کردن برجام با اروپایی‌ها بود. یکی از مباحث در این نشست اصرار دولت برای تصویب مطالبات «اف.اِی.تی.اف» بود که در قالب اصلاحیه لوایح چهارگانه دولت به ویژه لایحه الحاق ایران به کنوانسیون مقابله یا تامین مالی تروریسم این روزها نقل محافل دولت و مجلس است. ظریف وزیر خارجه ، سیدعباس عراقچی معاون وزیر خارجه و مسعود کرباسیان وزیر محترم اقتصاد به مجلس رفتند تا نمایندگان را قانع کنند با تصویب قطعی لوایح چهارگانه موانع همکاری بانک‌های خارجی برداشته می‌شود. لذا اگر مجلس تا تیرماه 97 مطالبات «اف.اِی.تی.اف» را برآورده کند، در نشست «اف.اِی.تی.اف» تصمیمات برای رفع موانع گرفته خواهد شد. مقررات «اف.اِی.تی.اف» را همان کسانی نوشته‌اند که در برجام آن سوی میز مذاکره در مقابل ما صف‌آرایی کرده بودند. آنها در برجام زیرساخت‌های تحریم از بیرون را ساماندهی و تحکیم بخشیدند، حال با مقررات «اف.اِی.تی.اف» درصدد تحریم از درون یا به قول معروف، «خود تحریمی» هستند. بحث های سنگینی در مجلس بین نمایندگان دولت و مردم انجام شد که بخشی از آنها به بیرون درز پیدا کرد. 48 الزام «اف.اِی.تی.اف» که در لوایح چهارقلو آمده است دقت شورای نگهبان را می‌طلبد تا ما از یک سوراخ 10 بار گزیده نشویم. این الزامات با قاعده نفی سبیل و اصول 152 و 153 و 154 قانون اساسی مغایر است. امیدواریم شورای نگهبان راه سلطه خارجی از درون را با رد این لوایح ببندد.

درد آمریکایی ‌ها چیست؟

(23 اردیبهشت 97)

درد آمریکایی‌ها چیست که این روزها به پاره کردن قراردادها و پیمان‌های بین المللی و نقض حقوق بین‌الملل و نهایتاً بی‌هویتی و بی حیثیتی روی آورده‌اند؟درد آمریکایی‌ها چیست که دیگر چهره خود را پشت ویترین «جامعه جهانی» پنهان نمی کنند و این گونه عریان به صحنه آمده اند؟درد آمریکایی‌ها چیست که اکنون به عنوان بزرگترین تهدید صلح و امنیت جهانی رخ نشان می دهند و می خواهند هزینه امنیت خود را از جیب همپیمانان خود در منطقه و جهان بپردازند؟درد آمریکایی‌ها چیست که دیگر به فکر همگرایی در جی هشت، جی بیست و دیگر پیمان‌هایی که متضمن نظم نوین جهانی به قرائت اتاق فکرهای مستقر در واشنگتن بود، نیستند؟

وظایف ما

(20 اردیبهشت 97)

برجام محصول یک مذاکره 12 ساله با غرب و آمریکا بود. 10 سال اول مذاکره برجام دیپلمات‌های ما به این  نتیجه رسیدند که آمریکایی‌ها دنبال تعویض درّ غلتان با یک آب نبات چوبی هستند. به همین دلیل زیر بار توافق نرفتند. با آمدن دولت روحانی و دادن وعده‌های فریبنده از سوی غرب، دو سال هم مذاکره فشرده صورت گرفت تا به «برجام» رسیدیم. آمریکا از همان روز اول دبه کرد و به تعهدات خود عمل نکرد. اروپا هم به تبع آمریکا به تعهدات خود عمل نکرد. آخرین ساعات سه‌ شنبه گذشته ترامپ در یک شوی سیاسی رسوا اعلام کرد از برجام خاج شدیم، بالاترین سطح تحریم‌ها را اعمال خواهیم کرد و هر کشوری هم به ایران کمک کند به شدت تحریم خواهد شد.

از کجا آغاز کنیم؟

(8 اردیبهشت 97)

اصل گفتگو را کسی تردید ندارد. اما تردید در نوع گفتگو، توافق، نحوه توافق و اجرای توافق است. قصد برجام یک قصد عبرت ‌آموز برای ملت و دولت ما در مواجهه با دشمن است. کسانی که به آن دل بسته بودند و حل  همه مشکلات کشور را در آن جستجو می‌ کردند، 
یکی پس از دیگری از آن دل کندند و دیگر امیدی به آن ندارند.
آخرین کورسویی که از آن دیده می‌ شود برخی نشسته ‌اند سه احتمال داده‌ اند و برای هر احتمالی یک رویکردی را پیشنهاد می‌ کنند. چون داستان بدعهدی و نقض پیمان یک رویه همیشگی برای دشمن شده، حتی نمی ‌شود به هیچ یک از احتمالات نگاه کرد.
قصه از اینکه چه باید کرد، گذشته است. این یک سوال قدیمی است. اینکه از کجا آغاز کنیم مهم و حرف نویی است.
ترامپ می‌گوید؛ توافق برجام یک توافق احمقانه است. او بدین  ترتیب اعتراف می ‌کند که ما در این توافق با یک مشت احمق رو به رو هستیم. این آدرس درستی است برای رفتن به سمتی که کار را از کجا باید آغاز کنیم؟

غفلت رئیس جمهور از جنگ مرزی و ارزی

(3 اردیبهشت 97)

آمریکایی‌ها در جنگ مرزی با جمهوری اسلامی ایران کم آورده‌اند. آنها در زمین و آسمان و دریا حرفی برای گفتن در یک نبرد مردانه با ایران ندارند. دشمن کیلومترها دور از مرزهای ایران نیز زمینگیر شده است. حضور غرب و به‌ویژه آمریکا در افغانستان، عراق، سوریه و یمن فقط هزینه داشته، درآمدی راهبردی بر آن مترتب نبوده است.

برجام بدون آمریکا!

(30 فروردین 97)

سخنگوی محترم وزارت خارجه دوشنبه گذشته خبر داد؛ «در هیئت نظارت بر برجام طرح‌های مختلف بررسی شده و احتمالات مختلفی مطرح بوده که یکی از آنها برجام بدون آمریکاست.»
برجام بدون آمریکا یعنی چه؟ چه فایده ‌ای به این پیمان که یک طرف همه تعهدات خود را عمل کرده و طرف دیگر به هیچ یک از تعهدات خود عمل نکرده، مترتب است? اصلاً طرف اصلی ما در مذاکرات 1+5 چه دولتی بود؟ ما که با روس‌ها و چینی‌ها مسئله‌ای نداشتیم. ما با اروپایی‌ها چه اختلافی داشتیم؟ این ترفند دیپلماتیک آمریکا بود که آنها را به بهانه‌های مختلف همراه خود کرده بود تا بگوید مسئله ایران و آمریکا نیست، مسئله اختلاف جامعه جهانی با ایران است که آمریکا هم یکی از آنهاست. در خلال مذاکرات برای جهانیان مکشوف شد که آتش بیار اصلی معرکه، آمریکاست که بیش از سه  دهه است به دلیل اینکه دستش از غارت منابع ملت ایران قطع شده، هر روز در پی تحکیم تحریم‌ های سیاسی و اقتصادی است و زیرساخت‌های آن را طی سال‌های مدیدی سامان داده و به هیچ قیمت حاضر به از بین بردن آن نیست.

تأملات موشکی!

(27 فروردین 97)

1- فروردین 95 توئیتی در صفحه شخصی مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی منتشر شد. در این توئیت آمده بود: «دنیای فردا دنیای گفتمان است نه موشک‌ ها.» این توئیت با واکنش تند محافل داخلی روبه‌رو شد. به دنبال آن یک مشت جیره‌خوار اجنبی و اهل فتنه، رزمایش موشکی نیروهای مسلح و نمایش شهرهای موشکی را به سخره گرفتند و آن را ماجراجویی تلقی کردند. بعد از آن مرحوم هاشمی رفسنجانی تأکید کرد: «تقویت قدرت موشکی کشور را لازم می دانم.» معلوم شد آن توئیت توسط معاون سردبیر سایت بدون هماهنگی روی خروجی سایت رفته بود!

مرزبندی با نظام یا با براندازان؟!

(22 اسفند 96)

سالهاست که مقام معظم رهبری و دلسوزان جامعه به اصلاح‌طلبان می گویند با ضد انقلاب و براندازان، مرزبندی داشته باشید. اما آنها گوششان به این حرف‌ها بدهکار نیست. آنها در دو نبرد نرم آمریکا علیه انقلاب اسلامی در 18 تیر 78 و ناآرامی‌های 8 ماهه سال 88 دشمن را همراهی کردند و کارنامه‌ای سیاه از خود به جای گذاشتند .روزنامه اعتماد، شنبه گذشته مصاحبه مفصلی با بهزاد نبوی کرده  و سعی نموده است از زبان وی «مرزبندی با براندازان» را پس از گذشت 8 سال واتاب دهد.

اعتماد به بیگانه!

(3 اسفند 96)

اعتماد به بیگانه یکی از سه آفت بزرگ انقلاب اسلامی است که در دل خود دو ‌آفت دیگر یعنی «اشرافی گری» و «بی توجهی به مستضعفان» را دارد.
اعتماد به بیگانه یعنی اعتماد به تئوری‌های آنها در اداره حکومت!
اعتماد به بیگانه یعنی متابعت از راه‌حل‌های آنها در مناقشات!
اعتماد به بیگانه یعنی اعتماد به قول و قرارها و پیمان‌های آنها!
اعتماد به بیگانه یعنی نفی اقتدار ملی و مصادره امنیت ملی به نفع دشمن!
اعتماد به بیگانه یعنی خودی انگاشتن آنها و غیرخودی تلقی کردن نیروهای اصیل اسلامی و ملی!
اعتماد به بیگانه یعنی اعتماد به اتباع دوتابعیتی و سه تابعیتی در اداره کشور!
مقام معظم رهبری در دیدار با مردم آذربایجان شرقی به مناسبت سالگرد حادثه عظیم 29 بهمن سال 56 از «اعتماد به بیگانه» به عنوان یکی از سه آفت و سه خطر بزرگ انقلاب یاد کردند.

بازخوانی راهبرد آمریکا در ایران

(23 دی 96)

بصیرت ، زمان شناسی و لحظه‌شناسی حکم می کند، بدانیم در نهادهای امنیتی آمریکا و هم‌پیمانان منطقه‌ای آنها درباره ایران چه می گذرد. استراتژیست‌های آمریکا "میز" ایران در سیا را به «مرکز» ارتقاء دادند. امروز جایگاه ایران اسلامی از منظر امنیت ملی آمریکا دیگر یک «میز» نیست بلکه یک کانون مهم و یک مرکز استراتژیک است. بازخوانی راهبرد آمریکا در ایران پس از آشوب  اخیر ضروری است.دشمنی آمریکا با ملت ایران طی 40 سال اخیر مبتنی بر یک تحلیل نیست بلکه بر اساس اخبار و اطلاعاتی است که در رسانه ها  یا در گویش‌های مختلف سران آمریکا و هم‌پیمانان اروپایی آن قابل رویت است. متاسفانه جریانی در داخل با  کوچک‌نمایی این اخبار و اطلاعات و بزرگ‌نمایی مشکلات و دوقطبی سازی‌های کاذب دشمنی آمریکا و غرب را پنهان می کند و از این باب با سرویس‌های امنیتی دشمن کاملا همگراست .

تقاص می گیریم

(21 دی 96)

تحلیل جامع مقام معظم رهبری از دیوانه ‌بازی ‌های ترامپ و ضد انقلاب در سالروز 9 دی امسال، مخاطب را از هر گونه روشنگری در باره این پدیده بی نیاز 
می کند.اینکه حوادث اخیر یک «پاتک» دشمن در پاسخ به «تک» ‌های انقلاب است، همچون چراغی ابعاد مسئله را روشن ‌تر می کند.رهبر معظم انقلاب از مردم ایران به خاطر دفع این پاتک با تعابیری نو تشکر کردند و ملت را بصیر ، زمان ‌شناس، لحظه شناس، با همت، رشید و وفادار توصیف نمودند و نکته مهم در بیان ایشان این بود که این ماجرا به دفع پاتک دشمن ختم نمی شود و صریح فرمودند: «آمریکا منتظر ضربه ما باشد و خسارت‌ های وارده، بی ‌تقاص و دیوانه ‌بازی ‌های ترامپ، بی ‌جواب نمی ماند.»بدون شک آنها که در این لات بازی ‌های نرم دخیل بودند، مجازات می شوند. آمریکا و شرکای منطقه ‌ای آنان باید منتظر «تک» انقلاب اسلامی باشند.

مرگ بر فتنه گر چه در غرب، چه در قصر، چه در حصر

(17 دی 96)

رصد هوشمندانه مردم از فتنه ها و تحلیل های آنها با مسئولین دو خروجی متفاوت دارد. با آنکه ابزارهای پیچیده‌ای در دست مردم نیست اما فهم آنها از مسائل، خیلی دقیق تر و جدی تر از مسئولین است.
یک شعار کلیدی در میان شعارهای مردم در تظاهرات خودجوش چند روز گذشته بیش از دیگر شعارها توجه هر ناظر این تحولات را به خود جلب می کرد. این شعار حکیمانه، سیاستمدارانه و پژوهشگرانه این بود؛
«مرگ بر فتنه گر، چه در غرب، چه در قصر، چه در حصر».

چیستی و کیستی ناآرامی ها

(11 دی 96)

این روزها هر کس به ناآرامی‌ها در برخی ازشهرها از جمله تهران می نگرد،از چیستی و کیستی آن سوال می کند.
توئیت هشتگ تظاهرات سراسری برای حضور ساختارشکنانه 27 درصد از عربستان، 7 درصد از انگلیس، 5 درصد از فرانسه، 5 درصد از آلمان و 4 درصد از امارات بوده است. مابقی هشتگ‌ها از رژیم صهیونیستی، کانادا، سوئیس، هلند،  سوئد و... توئیت کرده اند.

بازخوانی جنگ نرم دشمن و فتنه 88

(5 دی 96)

1- جنگ نرم صحنه تقابل دروغ‌های بزرگ با واقعیت‌های انکار ناپذیر است. سال 88 در پی اعلام نتایج انتخابات، دروغ تقلب را موسوی و کروبی مطرح کردند و تا کنون هم پای آن ایستاده اند. این دروغ توسط 2500 سایت و وبلاگ مرتب بازتاب داده می شد و رادیو ‌آمریکا و رادیو اسرائیل و «بی‌بی‌سی» آن را در رسانه های جهان شارژ می کردند.