عنصر نامطلوب

(23 دی 98)

سفیر انگلیس در تهران یک عنصر امنیتی است و در سوابق خود حتی یک روز هم در نقش یک دیپلمات بازی نکرده است. او را در تجمع غیرقانونی چند دانشجو مقابل دانشگاه امیرکبیر دستگیر کردند که مشغول تهیه عکس و فیلم بوده است. بلافاصله دومنیک راب، وزیر خارجه انگلیس با اعتراض به بازداشت سفیر، این کار را نقض فاحش قوانین بین‌المللی توصیف نموده است. وزارت خارجه هم بلافاصله با رایزنی با نیروهای امنیتی، سفیر را آزادکرده و دوباره او را برای ادای توضیحات احضار کرده است. البته جناب سفیر به هنگام بازداشت از معرفی خود اجتناب ‌کرده، ‌اما پس از مدتی پشیمان شده و با زبان فارسی به معرفی خود پرداخته است.

پدیده سلیمانی!

(22 دی 98)

بیش از یک هفته است جهان به تماشای مردی نشسته که از او به عنوان «قهرمان ملی» و «قهرمان بین‌الملل اسلام» یاد می‌کنند. با آن که او یک «نظامی» بود و بیش از 40 سال می‌جنگید بدون آن که لحظه‌ای تفنگ خود را بر زمین بگذارد، اما او را پیام‌آور صلح، معنویت، نوع‌دوستی، وحدت، همگرایی و اجماع‌سازی در جهان اسلام می‌دانند. او اکنون در مزار خود در مسند «رهبری معنوی هوشمند» ایستاده و انگشت اشارت خود را به سمت کسی برده که او را مولا و مقتدای خود می‌داند و می‌گوید؛ این همه کرامت و عظمت از او و خدای اوست، برگردید به حکمرانی خوب و از ولایت‌ شیطان فاصله بگیرید.

قیام و قیامت یک سرباز!

(17 دی 98)

مردم تهران یک روز به‌یادماندنی را در تاریخ ایران به ثبت رساندند. مردم تهران به تکریم و تعظیم فردی قیام کردند که امام خامنه‌ای در نماز بر پیکر مطهر او سه بار به نمایندگی از کل ملت ایران و ملت‌های منطقه فرمودند: 
«اللَّهُمَّ إِنَّا لَا نَعْلَمُ مِنْهُ إِلَّا خَیْرا».
رسانه‌ها از مردم تهران یک سیمای متفاوت به جهان مخابره کردند. تهران در قاب دوربین خبرگزاری‌های جهان فقط تصویر قیام و قیامت یک سرباز بود. تهران به خونخواهی سردار سلیمانی بپا خاست.

در سوگ سردار آسمانی!

(14 دی 98)

ملت ایران در سوگ شهادت یک سردار آسمانی رخت عزا به تن کرده است. اکنون ملت ایران یکصدا فریاد مرگ بر آمریکاست. مطالبه خون سردار شهید سلیمانی یک مطالبه ایرانی نیست یه مطالبه اسلامی در گستره ملت های اسلام و آزادی خواهان جهان است.یک روح عاشق و شیدای شهادت در نخستین ساعات بامداد جمعه بر بال ملائک به ملکوت اعلی پر کشید. 40 سال است او دار خود را به دوش می‌کشید و در بیابان‌های جنوب و کوه‌‌های سر به فلک کشیده غرب در ایام دفاع مقدس به‌دنبال شهادت می‌گشت.

در باب چیستی رقابت و کیستی رقیب!

(8 دی 98)

ما هرازچندی وارد رقابت برای تعیین نهادهای انتخاباتی می‌‌شویم. باید بدانیم رقیب ما کیست؟ ما نمی‌توانیم وارد این رقابت شویم، مگر این‌که به دو سؤال، خوب پاسخ دهیم؛ 1- چیستی رقابت 2- کیستی رقیب از سال 76 تاکنون کسانی با ما رقابت می‌کنند که نامشان را گذاشته‌اند «اصلاح‌طلب»! این جماعت هیچ‌گاه به این سؤال پاسخ نداده‌اند که چه چیزی را می‌خواهند اصلاح کنند. مفهوم و کارکرد اصلاح‌طلبی آنان روی «دین»، «جامعه» و «سیاست» سایه می‌اندازد، ضمن این‌که از هر نوع پاسخگویی فرار می‌کنند. در همه حوزه‌ها ورود می‌کنند و کرسی تئوری‌پردازی و نظریه‌پردازی خود را پهن می‌کنند.

مردی به وسعت دریا

(5 دی 98)

6 سال پیش در چنین روزی مردی رخ در نقاب خاک کشید که عمر خود را وقف ترویج اسلام و تبلیغ انقلاب و پرورش جوانان انقلابی کرد تا سهم خود را در برپایی عظیم‌ترین انقلاب به رهبری امام خمینی(ره) ایفا کند. استاد سیداکبر پرورش به تعبیر مقام معظم رهبری، «یاور صدیق انقلاب و یک چهره اثرگذار بود. لهجه‌ای صادق، خلقی نیکو، دلی بااخلاص داشت و عمر خود را در ترویج و تحکیم نظام اسلامی گذراند.»

به تحکیم جمهوریت نظام فکر کنیم

(2 دی 98)

اهتمام امام(ره) و رهبری به امر «جمهوریت» اگر بیشتر از اسلامیت نظام نباشد، کمتر نیست. 41 سال پیش که بساط سلطنت با رأی قاطع ملت به جمهوری اسلامی برداشته شد، حیات تازه‌ای در ساحات سیاست، اقتصاد، فرهنگ و فضای اجتماعی کشور پدید آمد. پرچم جمهوریت زمان رضاخان هم توسط انگلیسی‌ها برافراشته شد، اما شهید مدرس به دلیل این که انگلیسی‌ها می‌خواستند سلطنت رضاخان را در جمهوریت بازتولید کنند، با آن مخالفت کرد. جمهوریت یک نسخه سیاسی نیست که از سفارت آمریکا یا انگلیس برای اداره جوامع تجویز شود. باید ریشه در خاستگاه سیاسی مردم داشته باشد. ملت ما در راهپیمایی‌های عظیم سال‌های 56 و 57 با بصیرتی که در مکتب سیاسی امام(ره) پیدا کرده بودند، به سمت و سوی برپایی جمهوری اسلامی حرکت کردند و برای به دست آوردن آن از جان و مال خود مایه گذاشتند و دهها شهید تقدیم انقلاب کردند.

مصائب ما با جریان غربگرا

(26 آذر 96)

کشور ما گرفتار جماعتی است که همیشه آن‌ها در موضع «طلبکاری» و «ادعا» و دادن «وعده‌‌های واهی» می‌باشند. این جماعت از طریق «نفی رقیب» و دادن «نسبت‌های ناروا و دروغ» به رقیب یا رقبا، زیست سیاسی خود را تنظیم می‌کنند. این‌ها همان کسانی هستند که آدرس تشدید تحریم‌ها را به دشمن و آدرس تسلیم را به مسئولان نظام در مقابل فشار دشمن می‌دهند. این جماعت به شعور مردم اهانت می‌کنند و خاطر و خواطر تاریخی ملت را منکر هستند. آن‌ها دل در گرو «سیئات» مدرنیسم دارند، حتی حاضر نیستند از «حسنات» آن برای حکمرانی خوب بهره ببرند. کشور بیش از 150 سال است گرفتار جریان غربگرا است.

مجلس جوان!

(24 آذر 98)

دهه چهارم انقلاب اسلامی است. انقلاب اسلامی در حال پوست‌اندازی است. در آستانه شکل‌گیری مجلس یازدهم هستیم. بیش از 5800 نفر جوان بین سنین 36 تا 45 سال برای نامزدی مجلس ثبت‌نام کرده‌اند. اگر جوانان انقلابی، جهادی و کسانی که مثل کوه در برابر دشمن ایستاده‌اند و خون حججی‌ها در رگ‌های آنها جاری است، بخواهند در شکل‌گیری ارکان قدرت در کشور نقش‌آفرینی کنند، نیاز به «نواندیشی» دارند. نواندیشی یعنی «حاشیه» زدن بر «متن» مباحث انقلاب. کارکردهای «انقلابی»، «جهادی» و دادن یک تصویر درست از آینده انقلاب. نواندیشی یعنی «نوخوانی»، «نوآوری»، و «نوفهمی» از آنچه بر انقلاب گذشته و آنچه که در آن به سر می‌بریم و بالاخره آنجا که می‌خواهیم برویم. این فهم جدید نیاز به «نوگویی» و «نونویسی» دارد. جوانان باید در سپهر سیاست ایران این نوگویی و نونویسی را نشان دهند.

فکری برای ارزش پول ملی بکنید

(18 آذر 98)

دیروز بودجه 1988 هزار میلیارد تومانی سال 1399 توسط رئیس‌جمهور تسلیم مجلس شد. بودجه عمومی دولت 563 هزار میلیارد تومان و بودجه شرکت‌های دولتی سه برابر بودجه عمومی دولت تقویم شده است. ویژگی‌های خوب و مهم بودجه سال 1399 این است. در جداول بودجه، برنامه هر یک از وزارتخانه‌ها و دستگاه‌های دولتی دقیقا تعریف و بودجه آنها برای سال آینده، برآورد و حتی افق بودجه 1400 هم دیده شده است. این یک گام بزرگ در شفافیت، بودجه‌نویسی و بودجه‌ریزی و اصلاح ساختار بودجه است، اما همین ماشین شفافیت وقتی به دستگاه نفت می‌رسد، از نفس می‌افتد. اعداد و ارقام مربوط به برنامه‌های وزارت نفت عدد صفر را نشان می‌دهد و هیچ تصویر روشنی از هزینه‌های بزرگ‌ترین بنگاه اقتصادی کشور نمی‌دهد.(1)

به بهانه تعظیم و تکریم یحیی علوی!

(16 آذر 98)

کریستین بونو، فیلسوف، عارف و اسلام‌شناس فرانسوی در سن 62 سالگی در ساحل عاج هنگامی که برای تبلیغ وترویج فرهنگ اهل بیت رفته  بود چشم از دنیا فروبست. او با مرگی مشکوک شهریور ماه گذشته به‌درود حیات گفت. بونو سال 1975 میلادی در یک خانواده مسیحی و کاتولیک در آلمان متولد شد و تا 10 سالگی در آلمان بود و سپس به استراسبورگ فرانسه رفت.  یک نیروی درونی او را به آشنایی به ادیان شرقی کشاند.

دارند از سرمایه می‌خورند!

(12 آذر 98)

نتانیاهو رئیس دولت معلق رژیم صهیونیستی در اوج فتنه 88 هنگامی که سران فتنه به مرحله مسجدسوزی و قرآن‌سوزی روی آوردند، گفته بود؛ «اینها سرمایه بزرگ اسرائیل در داخل ایران هستند.» بیانیه خاتمی، موسوی و کروبی و پیش از آن بیانیه 77 اصلاح‌طلب روسیاه در حمایت از اشرار و جریان آشوب را در یک کلمه می‌شود تحلیل کرد و آن اینکه ورشکستگی سیاست‌های تجاوزکارانه آمریکا در ایران به جایی رسیده که آنها دارند از «سرمایه» می‌خورند.

بدون تعارف، کدام مردم؟!

(5 آذر 98)

از اول پیروزی انقلاب و حتی قبل از آن یک جریان نیرومند رسانه‌ای در خارج و داخل وجود داشت که حاضر نبود صدای ملت ایران را بشنود. این جریان حاضر نبود کسی که به نمایندگی از این ملت مطالبات حقه آن را بیان می‌کرد،‌ به رسمیت بشناسد. این ملت در راهپیمایی‌های قبل از انقلاب و بعد از انقلاب، سه کلمه حرف حساب داشت؛ 1- استقلال 2- آزادی 3- جمهوری اسلامی.

باز زخم از نابرادر خورده‌ایم

(2 آذر 98)

قبلا گفته بودم اصلاح‌طلبان را دو جماعت تشکیل می دهند:
1-اصلاح‌طلبان بدخیم
2-اصلاح‌طلبان خوش خیم
اصلاح‌طلبان خوش خیم با مردم، نظام، قانون اساسی و رأی مردم سازگارند. دامن آنها به آشوب و فتنه انگیزی و قشون کشی خیابانی آلوده نیست.

درس‌هایی از حوادث چند روز اخیر

(28 آبان 98)

9 سوره در قرآن مسلمانان را دعوت به دشمن‌شناسی می‌کند. از میان یکصد و چهارده سوره قرآن در آغاز 9 سوره به مسلمانان یادآور‌ می‌شود که دوستی با خدا و محبت به او حساب و کتابی دارد و دشمنی با دشمنان خدا سفارش شده است. سوره‌های برائت، احزاب، محمد (ص)، ممتحنه، منافقون، معارج، بیّنه، کافرون و مسد از جمله این سوره‌ها هستند.